Sjónarhorn-Frumsýning á Menningarnótt 2009

Á morgun er Menningarnótt, á morgun er ár eða svo síðan Heimildarmyndaklúbburinn Hómer stóð fyirr kvikmyndatöku á Miklatúni í veröld sem eitt sinn var en er ei meir og á morgun frumsýnir Heimildarmyndaklúbburinn Hómer afraksturinn, mynd sem kallast Sjónarhorn sem verður sýnd í Hljómskálagarðinum kl. 14:30 og Tjarnarbíó kl.18:30. En hvað er Sjónarhorn og hver sagan á bak við þessa mynd?

Hvítasunnuhelgina 2008 ákvað Heimildarmyndaklúbburinn Hómer sem er félagskapur fólks sem hittist reglulega og horfir á áhugaverðar heimildarmyndir saman, að halda til Patreksfjarðar á heimildarmyndahátíðina Skjaldborg. Hátíðin kveikti í þessu fríða föruneyti löngun og neistann til að skapa eitthvað og framkvæma eitthvað.  Hugmyndum var kastað fram og aftur og á öðrum bjór sem oft á tíðum er fylgifiskur kvikmyndagerðar, stakk einn félaganna upp á því að safna saman fólki héðan og þaðan úr ólíkum áttum sem myndi kvikmynda einn atburð og hann klipptur saman í rauntímamynd. Áður en bjór tvö var búin og þessi þriðji sem fær alla til að gleyma góðu hugmyndunum daginn eftir tók við, þá höfðum við dottið niður á að það væri alveg brill að kvikmynda Menningarnætur-tónleikana sem hafa verið stórasti viðburður Menningarnætur með flugeldasýningu á eftir, og fanga andrúmsloftið sem þar ríkti á svæðinu. Ákveðið var að stefna að því að hafa þetta 100 manns og  nafngiftina Project 100.

Þegar komið var heim frá Skjaldborgar-hátíðinni dásamlegu, þá hófst undirbúningurinn. Reykjavíkurborg leist velá þetta og veitti smástyrk, starfsmönnum Rásar 2 hrifust einnig með og RÚV lét til hljóðupptökur og baráttan við að fá fólk og styrktaraðila hófst.Erfiðlega gekk það enda voru blikur á lofti um versnandi árferði en þó sáu einhverjir aumur á okkur svo sem Sony Center sem lét okkur í té spólur til upptöku. Smá vonleysi greip mannskapinn um tíma vegna þess að markmiðstalan 100 manns, virtist ekki vera að nást en svo tókum við þá ákvörðun að þó það næðist ekki, þá myndum við einfaldlega framkvæma þetta með öllum þeim mannskap sem vildi taka þátt, bara kýla á þetta eins og einhver orðaði það.

Loks rann stóri dagurinn upp og mannskapurinn dreif að til að fá spólur og myndir teknar af þeim. Einhver afföl urðu og sumir komu hlaupandi að Kjarvalstöðum rétt fyrir töku-stund sem miðuð var við þegar hljómsveitin Hjaltalín myndi stíga á svið og klukkustundu síðar þegar Magnús og Jóhann hefðu lokið söng sínum, þá væri tökum lokið. Tökunum var safnað saman að því loknu og daginn eftir þegar Ísland varð "stórasta land í heimi"svo vitnað sé til fagnaðarláta forsetafrúrnar yfir árangri handboltaliðsins á Ólympíuleikunum, þá vorum við þegar byrjaðir að taka stikkprufur og byrjaðir að hugsa að e.t.v. hefðum við bara gott "stöff" í höndunum og gætum því hjólað í það að reyna að fá meira fjármagn fyrir eftirvinnsluna.

Nokkrum vikum síðar breyttist allt þegar Guð blessaði Ísland og stórasta eyjan breyttist í Helvítis Fokking Fokk-landið. Við það fauk síðasta vonin um fjármögnun dó með blessuninni og líkt og aðrir varð Heimildarmyndaklúbburinn Hómer heltekinn af hruninu, svo heltekinn að margir meðlimir tóku sig til og stóðu saman upp úr sófanum, sögðu:"I'm mad as hell and I'm not going to take it anymore" og framkvæmdu ýmsa hluti yfir þennan stormasama vetur. Meðlimirnir tóku þátt í skipulagningu borgarafunda, mótmælafundum, bloggskrifum, börðu potta, pönnur og trommu í Bónus-poka fyirr framan þinghúsið þar til fólkið sem bað Guð um að blessa Ísland, hrökklaðist frá völdum. Í framhaldi af því gengu sumir m.a.s. svo langt að stofna stjórnmálahreyfingu og bjóða sig fram til þings í öllum hasarnum en ávallt á þessu tímabili eftir hrun, fengum við reglulega áminningu um að okkar biði ólokið verkefni, að gera þessa mynd tilbúna til sýningar.

Loks fór það í gang á ný, lítið sýnishorn sett saman fyrir Skjaldborgar-hátíðina sem gaf okkur innblástur og neistann til framkvæmda, myndn kynnt þar og brjáluð klippivinnatók við yfir sumartímann hjá Herberti Sveinbirnssyni sem sýndi meðlimum klúbbsins endanlegan árangur svo í gær, árangur sem kallast Sjónarhorn.

Þegar maður horfði svo á árangurinn líða yfir tjaldið, þá spruttu upp margar hugleiðingar í kolli manns, hugleiðingar um horfinn heim sem birtist manni þarna áður en allt breyttist, hugleiðingar um heim sem maður sér líklegast aldrei aftur, allt er breytt. En það voru ekki einu hugleiðingarnar því að sjónahorn nær því fimmtíu einstaklinga á sama atburðinn birtust, þá voru þau mörg hver ólík í kringum sama atburðinn, hver sá sitt með sínu augu, hver hafði sinn smekk fyrir hvað væri áhugaverðast hverja stundina, hver og einn dró upp glefsur af hlutum sem við sjáum ekki í matreiddum tónleikamyndum eða ritskoðuðum fréttum af samtíma-atburðum svo maður taki annað dæmi. Þátttakendunum tókst að draga upp samtímaheimild að manni fannst, samtímaheimild um fólk á mannfögnuði sem ætlað er að skemmta mörgum eina kvöldstund.

Þó er það ein hugleiðing hjá mér sem stendur upp úr með þetta allt og það er hugleiðingin sem spratt upp í dag, þegar þessu er öllu lokið. Það þarf ekki mikið til að framkvæma hluti og skapa eitthvað. Það sem eingöngu þarf er hugmyndin, þorið til að hætta að tala engingu og byrja að framkvæma, kraftinn sem fylgir sköpunargleðinni og þolinmæðina til að halda áfram þó á móti blási. Peningaleysi og önnur vandamál er eitthvað sem maður veltir sér ekki upp úr, heldur reynir að finna lausn á frekar en að gefast upp, því ef áhuginn og krafturinn er til staðar leysist þetta á endanum.

Að lokum þá langar mig til að segja að án alls þess góða fólks sem gaf okkur stund af lífi sínu þetta kvöld á Miklatúni fyrir ári siðan, eingöngu af áhuga, gleði og óeigingirni þeirra sem vilja sjá eitthvað verða að veruleika, þá hefði þetta aldrei orðið að veruleika.

Þökk sé ykkur að við getum frumsýnt á Menningarnótt 2009 "öðruvísi" tónleikamynd og vonandi mætir fólk sem flest til að sjá ykkar Sjónarhorn.

 

 

Project 100 vantar enn fólk í heimildarmyndatöku

Fyrr í sumar þá setti ég færslu inn um Project 100 sem er hugarfóstur okkar félaganna í Heimildarmynaklúbbnum Hómer. Ætlun okkar er að fá 100 manns með Mini-DV vélar til að taka upp tónleikanna á Menningarnóttu í samvinnu við Reykjavíkurborg og Rás 2. Í framhaldinu verður svo klippt saman heimildarmynd um upplifunina séð í gegnum þessa 100 einstaklinga og sýna á næstu Menningarnótt.

Þrátt fyrir að lítið hafi veirð auglýst og sumarfrí sem vinna hafi tekið sinn toll af undirbúningnum, þá hefur það samt skilað okkur nær þriðjungi þess mannskaps sem við þurfum. Nú erum við loks að reyna að koma þessu í fjölmiðla af viti og vonandi skilar því að við getum framkvæmt þetta. Ef einhverjir eru áhugasamir og vilja taka þátt í þessari heiimildarmyndagerð, endilega kíkið á heimasíðunna okkar og skráið ykkur:

www.projecthundred.com

 

Project 100-Kvikmyndataka á Menningarnótt

Stundum fáum við félagarnir svo skemmtilegar hugmyndir að við verðum að framkvæma þær. Ein af slíkum kom upp á "brain-storming" á Patró  þegar heimildarmyndahátíðin Skjaldborg stóð sem hæst. Eftir að henni hafði verið varpað fram og menn hugsuðu meir og meir, því ákveðnair urðum við í því að framkvæma hana, enda vorum við ekki komnir á það stigið að fara að leysa öll heimsins vandamál yfir bjór en eins og margir kannast örugglega við, þá gleymast slíkar lausnir fljótt. Hjólin fóru svo fljótlega af stað eftir heimkomu og opnuðum við annarsvegar Facebook-síðu og svo heimasíðu sem DV tókst reyndar að skrifa vitlaust þegar þetta var kynnt þar en aðsetur hennar er: www.projecthundred.com.

En hver er hugmyndin? Hún er frekar einföld á pappír. Við ætlum að fá 100 manns, helst með mini-DV vélar, til að taka upp klukkutíma af tónleikunum á Menningarnóttu í samvinnu við Reykjavíkurborg, og klippa saman í eina mynd sem verður allt að 55-60 mínútur þar sem allir fá að njóta sín. Ekki má slökkva á vélum frá því að byrjað er en á meðan tökum stendur hefur þáttakandinn algjörlega frjálst val um efnistök, sjónarhorn eða annað þó við setjum þær takmarkanri að halda sig innan tónleikasvæðis. Ætlunin er svo í framhaldi að sýna myndina á Skjaldborg og svo á Menningarnóttu 2009 og verður myndin svo í framhaldi aðgengileg á heimasíðunni. 

Þessa daganna erum við í leit að sjálfboðaliðum til að taka þátt í þessu og hafa nokkrir skráð sig og það ánægjulegasta var að fyrsti þáttakandinn var 54 ára gömul kona. Okkar draumur er nefnielga að fá sem mesta breidd í aldri, kyni, störfum, reynslu o.fl. til að ná flóru samfélagsins á bak við vélina. Talandi um reynslu, þá gerum við engar sérstakar kröfur um reynslu, eingöngu um það að fólk komi með sína vél sjálft, við ætlum að skaffa mini-DV spólur sjálfir og stefnum að því að halda kynningu á kvikmyndatöku fyrir þáttakendur þar sem rennt er yfir grunnatriðin.

Ef þið viljið vita meir, þá kíkið endilega á heimasíðuna og skráið ykkur eða sendið spurningar. Ef fólk er ekki viss um vélarnar sínar, þá getum við fundið út hvenrig þær eru. Eins og ég sagði, við viljum helst Mini-Dv til að auðvelda eftirvinnsluna sem verður bilun en ætlum ekki að vera neitt strangir á því, við viljum að þetta gerist frekar en að hengja okkur á smáatriði.

Að lokum þá væri ég mjög þakkláttur ef fólk getur látið áhugasama vita eða jafnvel sett upp auglýsinga-"banner" á síðuna sína en hann má finna hér og stærri útgáfu hér.

 Bið ykkur vel að lifa.