Tillögur "þingmanna-arms" séð með sjónarhóli fyrrum félagsmanns XO

Þegar ég gekk út úr Borgarahreyfingunni eftir hið illræmda bréf Margrét Tryggva, þá kvaddi ég með þeim orðum að byltingin hefði ekki étið börnin sín, börnin hefðu étið byltinguna. Þessi orð komu mér aftur upp í huga þegar ég las tillögur svokallaðs "þingmanna-arms" í hreyfingunni, um framtíðarskipulag Borgarahreyfingarinnar. Ég varð nefnilega undrandi á þeim og eiginlega fannst talsvert í þeim furðulegt og jafnvel ólýðræðislegt líkt og ég orðaði í athugasemd á síðu Gunnars Waage, eins af höfundum þessa plaggs. Reyndar fór það ekki vel í Gunnar því hann í snarhasti lokaði fyrir athugasemdir, sagði að þetta yrði rætt bara á laugardaginn og eyddi svo öllum framkomnum athugasemdum um þessar tillögur. Greinilega ekki mikið gefinn fyrir opnar umræður eða gagnrýni, nokkuð sem fær mig til að skrifa eftirfarandi athugasemdir hér á bloggið mitt.

Nú ætla ég ekki að neita því að það má finna ágæta punkta í þessum tillögum og held að reynsla manns af því hvernig farið hefur fyrir Borgarahreyfingunni að þegar á reyndi, að skipulagið vantaði og strúktur og valddreifing var ekki nákvæmlega útfærð auk þess sem þingmennirnir byrjuðu að haga sér eins og ríki í ríkinu að manni fannst, þ.e. hundsuðu félagsmenn og töldu að grasrótin væru þjónar sínar en ekki að þeir væru þjónar grasrótarinnar og fóru eftir samþykktum félagsfunds eftir hentisemi sv sem að stofna sérfélag um þingflokkinn í andstöðu við samþykkt félagsfunds. Þetta háttalag átti sinn þátt í erjum þeimsem geisað hafa en nóg um það enda tillögurnar aðalmálið.

Nú veit ég ekki hvernig þessar tillögur voru samsettar eða hvernig menn unnu þetta en þær finnst mér bera vott um að annarsvegar að þær séu settar fram ekki endilega í besta hug, þ.e. að reiðin yfir því að einhverjir aðrir hafi boðið sig fram eða komið með skipulag sem ekki er þóknanlegt þinghópnum, hafi látið fólk teyma sig út í fen þarna og ekki horft til aðvörunarorða sem beint var til Björgvins G. um daginn: Fólk á ekki að semja lög í reiði. Þo gæti verið asi þar á ferð því ég á erfitt með að trúa að vissir einstaklingar sem þarna eru, séu að gera þetta af slíkum hug.

En hvað með það, það sem ég sé stórlega að þessu er hvernig framsetningin er á öllum valdastrúktúr og valddreifingu. Fyrir það fyrsta þá er valdastrúkturinn þannig að þinghópurinn stendur einn og sér fyrir utan allt nema að hann á að fylgja eftir stefnunni og mæta á fund einu sinni í mánuði. Fyrir það fær hann fastafulltrúa í stjórninni hjá hreyfingunni sem virðist eiga fyrst og fremst að vera kaffidrykkjuklúbbur nema að þeir tveir vinsælustu fá að gera það í tvö ár samfleytt og tveir óvinsælli stjórnarmenn þurfa að rölta út og hleypa öðrum að, og með það eina hlutverk að ráða framkvæmdastjóra og tala um hvort hann sé að standa sig í vinnuni eða ekki. Þetta geldir eiginelga algjörlega tilgang þess að hafa stjórn því stjórn í öllum hreyfingum, félögum og flokkum hefur nefnilega ávallt þann tilgang að sjá um ákvarðanatökur í umboð félagsmana um hluti sem þarf ekki að  boða til sérstakra félagsfunda um og er nokkurskonar framlenging á grasrót hreyfinga. 

En það sem er einng athyglisvert og umhugsunarvert eru völd framkvæmdastjóra. Þau eru nefnilega gríðarleg völd fyrir eina manneskju og í raun virka eins og forstjóri fyrirtækis í besta falli eða eiginlega sem algjör einræðisherra yfir starfi hans. Hann hefur allan rekstur í höndum sér, hann þarf bara að skila tillögum að fjárhagsáætlun til stjórnar sem hún samþykkir og ber ábyrgð á EN stjórnin má samt ekki taka neinar fjárhagslegar ákvarðanir aðrar. Það er jú framkvæmdastjjórinn sem hefur allt það á sinni könnu. Hann ræður algjörlega yfir grasrótarstarfinu og hefur það í hendi sér hverjir fá framgengt að koma af stað vinnu í málum eða öðru og í raun er enginn hemill á honum þar sem ef stjórnin getur ekki komist að niðurstöðu um störf hans þá getur það dregist á langinn að sparka honum. Stjórnin þarf nefnilega að ræða sig á niðurstöðu og ef hún getur það ekki á einum fundi þá er ákvörðunartöku frestað þar til á næsta fundi.

Framkvæmdastjórinn er einnig talsmaður hreyfingarinnar út á við en það sem er einnig athyglisvert að samkvæmt þessu er framkvæmdastjórinn eini maðurinn sem má ekki greiða atkvæði um neitt innan hreyfingarinnar, ólíkt öðrum íbúum landsins sem virðast allir eiga geta tölt inn al landsfund og lagt jafnvel hreyfinguna niður ef þeim sýnist. Sé fyrir mér Framsóknarflokkinn smala 300 Pólverjum á landsfund og segja bara hreint út:"Njet XO" 

En já landsfundurinn og allt það er líka skrítið allt. Þar virðist nefnilega vera eini vettvangur grasrótarinnar til að hafa áhrif á starf allt, stefnu og samþykktir. Jú, grasrótin má hitta þingmenn einu sinni í mánuði en þeir eru ekki bundnir því að hlusta á grasrótina, hvað þá að hitta hana meira en þörf krefur líkt og sumarið eftir kosningar og svo fundur sem ég kom sem gestur á nýverið eftir brotthvarf mitt úr hreyfingunni. Grasrótin getur svo sem unnið að ýmsu starfi, stundað kjaftagang og fengið að vera með en hún hefur bara þessi völd: mæta á landsfund, breyta samþykktum og leggja niður hreyfinguna. Að öðru leyti, ekkert, nada, nothing. Hún getur svo sem reynt að knýja fram auka-landsfund, þ.e.a.s. ef tveir í stjórninni meika ekki að taka ákvörðun um hvort framkvæmdastjórinn sé slæmur í starfi en nota bene, til þess þarf 7% af KJÓSENDUM hreyfingarinnar eða um 1000 manns miðað við kosningar. Það eru fleiri en skráðir eru í hreyfinguna sem eru víst um 600 sem leiðir mig að öðru atriði sem er fáránlegt í augum mínum.

Það á að hætta að halda félagatal sérstaklega....öhm, hætta að halda félagatal? Hvernig geta menn þekkt styrk hennar? Hvernig geta menn virkjað innra starf almennilega án vissu um fjölda félagsmanna? Hvernig geta menn fengið félagsmenn? Að kasta félagatalinu er glapræði þegar kemur að innra starfi grasrótar ef þú ætlar að reyna að virkja fólk því þá ertu bara með einvherja örfáa í kollinum en enga vissu um hverjir hafa áhuga á að starfa innan hreyfingarinnar. Það gæti þó verið skiljanlegt að það skipti engu máli svo sem lengur ef grasrót er hvort sem er ætlað að vera einhver klappkór fyrir þinghópinn sem er efst á valdapýramídanum en virðist ekki geta veitt honum aðhald á neinn hátt, hvað þá stjórninni sem þinghópurinn getur auðveldlega drottnað yfir ef þeirra fólk nær tökum þar.

Einhvernveginn finnst mér þegar litið er yfir þessar tillögur að þær skapi fleiri vandamál en þær eiga að leysa, búi til erfiðan grundvöll þegar kemur að því að hlúa að innra starfi og færir völdin yfir á hendur of fárra og jafnvel opnar fyrir hálfgert einræði eins manns sem hefur einnig peningamálin á sinni könnu. Ég get svo engan veginn séð að þetta leysi vandamál Borgarahreyfingarinnar sem eru ekki bara skipulagsmál og samstarfsörðugleikar milli þinghóps, stjórnar og grasrótar heldur muni eingöngu auka þau vandamál og gera allt starf verra þrátt fyrir að þarna megi finna ljósa punkta(renni e.t.v. síðar yfir þá) sem yfirskyggðir eru af þessum stóru göllum.

Ég held að þessi lagabreyting yrði hreyfingunni að aldurstilla og ég held að það sé betri grundvöllur til að skapa sterkari hreyfingu sé út frá tillögum þeim sem málefnahópur hefur verið að hnoða saman í allt sumar. Svo játa ég að það vekur eiginlega virkilega furðu að sjá sum nöfn á bak við þessa tillögu, þó sérstaklega Heimssýnar-hjónakornin Gunnar og Lísu sem hafa svoleiðsi djöflast á öllum þeim með allskonar aðfinnslum og skítkasti, þeim sem dirfast til að lýsa óánægju sinni með þinghópinn og sérstaklega gegn því fólki sem tilheyrir 12-menningunum sem ég hef haft reynslu af því að vinna með sumum hverjum. Sjálfur hef ég ekkert yfir þeim 12-menningum(eða þeim sem ég þekki þar) að kvarta og vona innilega að þau nái ásamt öðru ágætu fólki(allavega Baldvin þinghópsmegin og svo þeir sem eru á milli) að rífa hreyfinguna upp úr því að verða mestu stjórnmálamistök íslenskrar sögu(fyrir utan Davíð Oddson) og gera hana að því sem stefnt var að: heiðarlega hreyfingu sem ætlaði að breyta hlutunum. Stórt til orða tekið en því mður satt þar sem líklegt er að hryllingurinn sem gengið hefur yfir hreyfinguna með rýtingasetti Björns Inga, hefur líkklegast skilað því að lítil framboð munu eiga erfitt uppdráttar næstu 30-50 árin.

Hvað varðar þessar tillögur í heild sinni, þá lýsi ég frati á þær sem fyrrum Borgarahreyfingarmaður og tel þær einfaldlega stórgallaðar og jafnvel stórhættulegar lýðræði innan hreyfingarinar.

Borgarahreyfingin sem grasrótarafl

Til varnar nafnleysi í samfélagi ógnar

Ég hef verið aðeins hugsi yfir þessari nafnleysisumræðu því að mörgu leyti hefur hún verið á einn veg: þ.e. þar sem lítill minnihluti nafnleysingja eru sóðar og níðingar, þá skuli ganga í skrokk á þeim öllum. Því hef ég ákveðið að stíga fram og taka aðeins upp hanskann fyrir hinni nafnlausu umræðu á netinu, eitt af því sem er óvinsælt af hálfu þeirra sem vilja stýra öllum umræðum og yfir tjáningarfrelsi drottna.

Þegar ég byrjaði að blogga þá ákvað ég að byrja með dulnefnið AK-72, sem er samsett úr stöfum í nafni mínu og fæðingarári. Tvennt var það sem olli þessari ákvörðun og það var að ég var að færa mig hikandi inn á þennan ritvöll sem bloggið er og svo hinsvegar það sem var aðalástæðan: ég var ekki með skoðanir sem voru vinsælar, þ.e. ég gagnrýndi Sjálfstæðisflokk og Framsókn fyrir það fyrsta og svo hafði ég sterkar skoðanir gagnvart forarpytti íslensku þjóðarinnar: rasismanum, þjóðernishyggjunni og útlendingahatrinu sem einkennir umræðu þegar kemur að þessum minnihlutahópum. Enda fór sem fór, maður lenti í eldheitum umræðum og fékk á sig hatursfullar athugasemdir frá fólki sem skrifaði undir nafni og maður skildi alveg fullkomlega hversvegna nafnleysi getur verið gott i umræðu þar sem maður tekur upp hanskann fyrir minnihlutahóp.

Svo kom þó að ég fór að skrifa undir nafni eftir beiðni frá ritstjóra Mogga-bloggsins en hélt þó þessu heiti á yfirborðinu enda myndaði það smá „buffer" að mér fannst. Og það kom líka í ljós að skrifa undir nafni hafði einmitt ákveðin áhrif því þegar leið á umræðu um múslima og fordóma gegn þeim sem ég tók þátt í, þá gerðist nokkuð sem vakti hroll hjá mér og ónot. Einn af verstu öfgamönnunum í þeirri umræðu sem ég tel að gangi ekki heill til skógar, tók sig til og gróf upp hvar ég vann, netfangið þar og byrjaði að senda mér óhugnanlega tölvupósta með hatursáróðri. Ég bað hann um að hætta þessu og sagði honum að ég hefði ekki beðið um að fá svona viðurstyggð senda. Svar hans var að hann teldi sig hafa fullkominn rétt á því, hann væri að fræða mig um hætturnar af múslimum og þverneitaði að taka mig af póstlista sínum heldur hélt áfram að senda póst.

 Ógnin af þessu var einnig augljós, ofstækisfullur kynþáttahatari og kristinn öfgamaður taldi sig geta gert hvað sem er og óhugnaðurinn sem fylgdi þessu, lifið með manni í nokkra daga á eftir. Að lokum varð þó niðurstaðan sú hjá mér, að einfaldlega setja klikkhausinn í „junk-mail filter", lét vini mína vita af þessu og sagði þeim að ef  ég endaði lúbarinn eða með hníf í kviðnum, þá ætti að leita fyrst að grunuðum hjá íslenskum kynþáttahöturum sem fóru mikið um netheima. Ég ætlaði ekki að láta einhverja hálfslefandi, innræktaða amlóða hræða mig né hafa áhrif á mann.

 Þó bliknar þessi saga mín miðað við íslenskt samfélag eins og það hefur verið síðustu ár undir stjórn náhirðar og sauðskinsskálka. Það var og er samfélag ógnar og ótta ,samfélag þar sem mönnum er hótað eða refsað fyrir að segja skoðanir sínar, tjá sig eða jafnvel upplýsa um glæpi líkt og litli Landsímamaðurinn gerði. Hann var rekinn fyrir að fara til lögreglunnar og láta vita um glæp uppáhaldsdrengja Bláu handarinnar sem kreistir og kremur alla þá sem henni líkar ekki við, og átti víst erfitt með að fá vinnu eftir á. Orðið um að hann væri „uppljóstrari" var víst látið ganga meðal klíkubræðra sem seint fyrirgáfu að andlit „frelsis markaðarins" skuli hafa verið gripið með kúkinn í brókunum og milljónir í vasanum. Ef hann hefði aftur á móti farið hefðbundna leið og látið yfirmann vita, þá hefði þetta bara verið kæft niður og hann færður á milli deilda, líkt og einhverjir bankamenn lentu í þegar þeir urðu varir við óeðlilega hluti innan bankakerfisins fyrir hrun.

Það sama hefur gerst fyrir suma þá sem skrifa á netinu undir nafni hafa upplifað, þeim er hótað, þeim er ógnað og sviptir atvinnu fyrir að tjá sig um málefni líðandi stundar, skoðanakúgun er liðin af hálfu þeirra sem völd hafa eða valdinu þjónka. Þetta varð sérstaklega áberandi í vetur þegar fólk sem tók þátt í mótmælum þurfti að þola allskonar svívirðingar, hótanir, ógnanir og jafnvel rúðubrot og ofbeldi, en nei, það var í lagi, þetta voru bara kommúnistadrullusokkar, þetta voru atvinnumótmælendur og þeir voru ekki eins réttháir í augum þeirra sem grenja nú. Þá mátti svívirða, níða, hrækja á, berja á og já, talsmenn frelsisins gengu fram með blóðþorstaglampa, heimtandi harðari aðgerðir gegn því fólki sem dirfðist að standa upp úr sófanum og láta skoðanir sínar í ljós. En var þetta fólk að væla? Nei, það tók mestum skítnum af æðruleysi því það ætlaði ekki að leyfa rökkum níðinga flokkakerfisins  að brjóta sig niður og myndaði skel ólíkt þeim stjórnmálamönnum, flokksdindlum, fjölmiðlamönnum og vörgum viðskiptalífsins sem vilja stýra allri umræðu.

En það eru ekki bara þeir sem skrifa og tjá sig á netinu sem lenda í svona, það eru líka þeir sem tjá sig á vinnustöðum þar sem yfirmenn þola ekki „rangar" skoðanir líkt og gerðist með einn ættingja minn sem vann hjá einu borgarbatteríinu. Hann lét gamminn geysa í einum kaffitímanum þar sem hann hraunaði aðeins yfir Framsóknarflokkinn, nokkuð sem nýja yfirmanninum með valdastandpínuna líkaði ekki við. Þegar verkstjóra-jæjað kom, þá var ættinginn dreginn inn á skrifstofu og honum tilkynnt það í ógnvekjandi tón að svona ætti hann ekki að tala og það yrði séð til þess að honum yrði sparkað ef hann talaði svona um Framsóknarflokkin aftur. Ættinginn gerði það eina rétta í stöðunni, sagði honum bara að eiga sínar hótanir, gekk út og fékk sér aðra vinnu, nokkuð sem var auðvelt fyrir mann með hans menntun og reynslu.

En í samfélagi ógnar og ótta sem hið „Gamla Ísland" var og er, þá er ekki svo hægt um vik á mörgum stöðum að gera hið eina rétta í stöðunni og storka skoðanakúgaranum. Tökum sem dæmi, þá sem búa út á landi og í litlum bæjarfélögum eða þorpum. Þar er nefnilega mun erfiðara að vera með „óvinsælar" skoðanir hvort sem það er að leggjast á móti álverum eða vera ekki með sömu skoðun og aðalatvinnurekandinn eða stjórnmála-aflið í þorpinu, það gæti haft alvarlegar afleiðingar í för með sér, ekki bara fyrir hann heldur einnig fjölskylduna. Þar er nefnilega hægt að beita hóprefsingu og ég efast ekki um að þeir sem valdið hafa, þeir sem tala mest um „frelsi einstaklingsins og markaðsins" og „tjáningarfrelsið má ekki hindra" hafi refsað mönnum fyrir að tjá sig undir nafni enda hafa þeir sem kenndir eru við skrímsladeild og náhirð oftast verstir verið.

Þetta leiðir því að öðru, þetta tal um hræsnina sem felst í því að tala um „frelsið" en þola ekki að aðrir hafi aðrar skoðanir. Hræsnin á bæ þeirra sem heimta að skrúfað sé fyrir skoðanir eða hvassa gagnrýni eða heimta að einhver yfirritskoðari taki á mönnum sem skrifa undir nafni, líkt og nýbakaður þingmaður nokkur sem aðhyllist „frelsið", telur að eigi að gera við hvassan skrifara sem dirfist að urra í áttina að honum. Hvar er frelsið þá ef þingmaður getur látið þagga niðri í gagnrýnanda sínum?

 Slepjan sem liggur svo í orðum margra þeirra sem stíga fram nú sem siðapostular og fulltrúar vandlætingar, er í senn hræsin og velgjuvaldandi. Aðilar sem allir eiga sök á því hruni sem hefur orðið hér, aðilar sem hafa ekkert lært af hruninu og dreymir um hið „gamla Ísland" rísi upp á ný sem Fimmta ríkið. Og hverjir eru þeir þegar litið er yfir hringleikahús íslenskrar umræðu?

• Stjórnmálamenn sem væla hvað mest undan að landinn blaðri á netinu og nota yfirskin um „netníð og nafnleynd". Sjálfir sjá þeir ekkert að notkun dulnefna ungliða sinna eða hópa sem birtu auglýsingar í þeirra þágu með lítt dulbúnum og jafnvel frekar árásargjörnum áróðri fyrir kosningar og nú í sumar. Nei, þá var það í lagi, því andstæðingurinn er skotmark sem í lagi er að beita nafnlausu níði gegn. Það er nefnilega munur á því að vera nafnlausi Jón eða Háaleitis-Jón þegar kemur að persónulegu skítkasti.
• Viðskiptamennirnir sem settu landið á hausinn grenja nú undan umræðunni, heimta „lockdown" á slíkt því það á ekki að líðast að þeir sem borga skaðann eftir þá fái að tala um gjörðir þeirra. Við bætist að viðskiptamenn vilja að sjálfsögðu stjórna algjörlega umræðunni um sitt fyrirtæki eða útrásarvíkinganna sem eiga fyrirtækin en kveinka sér undan neikvæðri umræðu, umræðu sem þeir geta ekki stjórnað og tengist oft á tíðum hvernig þeir haga sér. Nei, hegðun þeirra er alltaf til fyrirmyndar enda eru það bara eðlileg viðskipti að ræna fólk ævisparnaðinum og setja heila þjóð á hausinn.
• Blessaðir fjölmiðlarnir sem þegja margir hverju þunnu hljóði yfir því að FME gangi harkalega fram til að þagga niðri í þeirra stétt fyrir að kjafta frá glæpum eigenda fjölmiðlanna. Nei, þá er betra að vera hlýðinn og þægur hvutti, styggja ekki eigendur og stjórnarmenn sem eiga fjárhagslega hagsmuni undir t.d. brunaútsölu á orkuveitum.

Þó er kannski hræsni fjölmiðlageirans mest pirrandi því þar stíga fram sjálfumglaðir fjölmiðlamenn sem riddarar réttlætisins gagnvart nafnlausum netverjum og setja sig á háan stall en gæta sín ekki að þeir standa á klettabrún tvískinnungsins. Tvískinnungsins sem felst í nafnlausum áróðurs og árásardálka sem kallast Staksteinar eða Fuglahvísl, nafnlausar ritstjórnagreinar og kjallaragreinar Svarthöfða og Velvakanda. Ekki sjá þeir neitt að allskonar slíkum meinfýsnum og jafnvel skítlegum dálkum því eins og fuglar AMX sem hvísla hvað meinfýsilegast, þá horfa þeir bara með augum ránfuglsins illa og hlæja illlýsislega líkt og hýenur viðskiptalífsins sem þeir þjóna.

Nei, það sem fer fyrir brjóstið á þessum þremur vandlætingarhópum er fyrst og fremst að allt sé ekki eins og það á að vera, að umræðan sé stjórnuð að hætti hins gamla Íslands þar sem stjórnmálamenn og fjölmiðlamenn sitja eins og þægir seppar við matardallinn frá húsbændum sínum úr yfirstéttinni, í þeirri von um að fá að pissa á gullskreyttu klósetti húsbóndans einn daginn. Þeirra gremja er fyrst og fremst ein, að almenningur hafi skoðanir, að almenningur sé hættur að skilja að hans hlutverk sem hálfmenni þrælastéttar sé að halda kjafti, borga skuldir yfirstéttarinnar og vera niðurlægð fótþurrka valdsins um ókomna tíð.

Og hvað þá með bloggara marga sem koma fram undir nafni? Margir þeirra öskra og æpa um hryðjuverkamenn, asna, fávita geðveiki, föðurlandsvik og fleira í þeim dúr undir nafni, oft á tíðum með helbláan fálkann sitjandi á öxlinni, sama fálka og hefur rifið landið á hol og kjamsar nú á vænum kjötbita rifnum úr holdi almennings. Margir þeirra eru engu betri en verstu nafnleysingjarnir, flokksdindlar til hægri og vinstri sem jarma möntruna sem kokkuð er upp á flokkskrifstofum, en hneykslast nú á þeim sem skrifa nafnlaust, nafnleysingjum sem skrifa jafnvel mun betra og fágaðra en heimskuleg níðskrif margra nafngreindra fréttabloggara eru. Margir nafnleysingjana skrifa betri orðræðu, skila skýrari hugsunum og fallegra máli en fréttabloggarinn illræmdi, margir þeirra rökræða og það er aðeins háttur þess sem er komin í rökræðulegt gjaldþrot að byrja að tala um að fólk sé ekki marktækt í skrifum ef það sé nafnlaust.

Að lokum að þegar litið er yfir sviðið og nafnleysingjarnir eru skoðaðir í samanburði við þá nafngreindu, þá kemur oft í ljóst að fámennur hópur nafnleysingja er með níðið en þeir sem raunverulega eru verstir eru innantómir fréttabloggarar og heimskuleg skrif nafngreindra kjaftaska sem geysast fram með svívirðingum um allt og alla sem varla er samhengi í. Níðskrifin ógeðfelldu sem gagnrýnd eru nú blikna oft í samanburði við níðskrif hinna nafngreindu og nafnlausu sem þóttu flott og fín af þeim þríhöfða þurs valdsins áður á meðan það beindist gegn mótmælendum síðastliðinn vetur eða öðrum þeim sem "gamla Ísland" taldi óvin sinn.

Þó eru nafnleysingjarnir svínslegu eða orðljótustu nafngreindu netverjarnir ekki mesta hættan við lýðræðislega umræðu eða svartasti bletturinn á henni því þá er alltaf hægt að hundsa. Nei, þeir sem eru svarti bletturinn og ógn við málefnalegar umræður og lýðræðislegar rökræður, eru flokksdindlarnir og leiguþý auðmanna sem geysist um víðan völl í vernd fyrir húsbændur sína með heimtingum um ritskoðun og þöggun á þeim sem ekki hafa „réttar" skoðanir.

Þeir eru nefnilega fulltrúar hins gamla, spillta Íslands sem vill ná völdum á ný. 

Magmalof Moggans og útreikningar vegna Magma-samnings OR

Sumar fréttir fær mann til þess að klóra sér í hausnum og sumar þá sérstaklega, þ.e. "fréttir" sem eru í raun einhliða kranablaðamennska settar fram til að verja ákveðinn aðila. Um það má segja þegar litið er yfir þessa áróðursfrétt Morgunblaðsins sem síðustu daga hefur breytt haus sínum í Magma-blaðið þegar kemur að því einkafyrirtæki sem er að ná yfirráðum yfir auðlindum þjóðarinnar á Suðurnesjum. Í þessari grein er greinilega eingöngu notast við gögn OR sem er stjórnað af REI-flokkunum í borginni og viðmælandinn er aðeins einn: forstjóri OR sem var ansi nátengdur REI-málinu og reynt að fegra málið eða þæfa það líkt og tekst sumpart í þessari grein þar sem ekki er reynt að skýra hlutina þannig að almennur lesandi geti gert sér grein fyrir hlutunum. Nei, flækjustig viðskipta-orðtaka og annars slíks sem notað var til að rugla fólk í feluleik bankanna og engir upplýsandi útreikningar settir fram um hvort þetta sé gróði/tap fyrir Reykvíkinga, nokkuð sem ég birti hér síðar í þessari ádrepu allri.

Við vitum svo sem og höfum alltaf vitað að afstaða Morgunblaðsins ræðst fyrst og fremst af hagsmunum Sjálfstæðisflokksins og ákveðinna auðmanna sem þeim eru þóknanlegir, og slikt eins og venjulega virðist eiga við nú. Þetta hófst fyrir helgi með lofgjörð fyrir helgi um Magma sem var eins og klippt frá 2002 úr Morgunblaðinu nema búið að skipta út Samson í staðinn fyrir Magma og Ross Beatty í staðinn fyrir Björgólfs-feðga. Slík var slepjan og lofgjörðin frá almannatengsli þeirra sem skrifaði greinina og framkallaði fram kjánahroll dauðans þá.

Eitthvað impraði svo Jónína Ben á varnaðarorðum um Magma og HS Orku, manneskjan sem varaði mann og annan við Kaupþing og Baug og hvernig íslenskum bönkum var stjórnað, með harkalegum viðbrögðum ritstjórans en hvort það hafi verið réttmætt eða óréttmætt gagnrýni og svar, veit ég ekki enn þar sem ég hef ekki lesið greinina hennar.

En það sem einkennir grein Moggans þó er að reynt er mjög hlutdrægt að gera lítið úr allri gagnrýni og fegra hlutina sem felast í hinni "tæru snilld" samningsins. Þar er skautað framhjá mörgu eða jafnvel mishermt eða hálfsannleikar með engum gagnrýnum spurningum. T.d. er tekið fram að erlend lán OR séu með 1% vöxtum en er það svo? Hvar er yfirlitið sem sýnir það því það var sagt einhversstaðar annars staðar að lægsta lán OR hefði þessa vexti en lánasafnið væri með 1-9% vexti í heild sinni. Þess skal getið að Bandaríkin sem fær hæstu lánshæfiseinkunn fær víst best 3% vexti samkvæmt Bloomberg, þegar það tekur lán en ekkert er spurt út í slíkt.

 Þó má finna athyglisverða punkta snemma í greininni sem ég vona að séu réttir svo sem:"Kveðið er á um það í samningnum að eigandinn megi ekki taka nein verðmæti út úr HS orku með eignasölu og jafnframt að arðgreiðslur fari inn á vörslureikning sem standi undir tryggingabréfinu. Þá verður árlega ráðist í virðisrýrnunarpróf og fari virði veðsins undir ákveðin viðmiðunarmörk í gefinn tíma, þá þarf kaupandinn að leggja fram auknar tryggingar eða greiða inn á lánið. Annars hefur OR heimild til gjaldfellingar og eignast þá selda hlutinn aftur, auk þess að halda eftir 3,5 milljarða staðgreiðslu."

Eins og venjulega þegar Morgunblaðið eða Magmablaðið, fer í vörn fyrir þá sem stjórna þar á bak við tjöldin, þá er auk þess skautað framhjá ýmsum hlutum svo sem að gagnrýnin beinist alveg sérstaklega að því að þarna er verið að afhenda einkafyrirtæki nýtingarréttinn í 65-130 ár og tryggir þeim algjört vald yfir atvinnu-uppbyggingu á svæðinu, nokkuð sem er einfaldlega dulbúin einkavæðing. Það má benda t.d. á að einmitt Bandaríkin sem forkólfar fasisma fyrirtækjaræðis og frjálshyggju, horfa oft aðdáunaraugum til, miðar við 10 ára nýtingarrétt. Má jafnvel gera að því skóna að þetta sé tilraun sem veirð sé að framkvæma til að athuga með næstu skref:einkavinavæðingu OR og svo Landsvirkjunar ef Sjálfstæðisflokkurin skyldi ná völdum á ný,þjóðinni til mikilla hörmunga og endaloka vonar hennar um upprisu frá blindri illsku græðgisvæðingar frjálshyggjunar sem kom okkur á kné.

Margt fleira má svo sem setja út á þessa áróðursblaðamennsku fyrir leikvöll REI-flokkana í OR óg þáttakanda þar sem enn á ný eru farnir á stjá en það sem er þó mjög umhugsanavert er eins og Borgarahreyfingin benti á, er sú staðreynd að þarna eru sveitarfélög að braska með eigur þjóðarinnar allar án þess að farið hafi fram umræða í samfélaginu eða þverpólitískt sátt mynduð um þetta. Þarna er verið að nýta tækifæri kreppunnar til að einkavæða til vafasamra aðila, kanadísks Gordon Gekkos, fyrirtækis sem ekki er vitað um hver á en gæti verið í eigu útrásarvíkinga eða Rio Tinto. Auk þess hefur engin heildstæð stefna verið mynduð í orkumálum og því virkar þetta sem að það sé verið að reyna að koma því í gang að auðlindir þjóðarinnar verði einkavæddar áður en menn vakni upp við þann vonda draum að þjóðin á ekki neitt, Sjálfstæðismenn hafi náð að selja allt frá sér í gegnum sveitarfélögin.

Að lokum þá langar mig til að taka mér smá bessaleyfi og birta hér sláandi útreikninga um hina "tæru snilld" samningsins sem OR hefur gert við Magma sem ég og fleiri hafa fengið sent. Tölurnar þar lýsa nefnilega tapi Reykvíkinga á þessum samningi, nokkuð sem mun skila sér í hærra orkuverði með versnandi lífsægðum og verri skuldastöðu fyrir OR sem í dag skuldar um 210 milljarða. Þetta er framkvæmt af manni sem er ekki flokkstengdur eða slíkt, svo sú vörn fer og hann biður líka um það að þetta verði hrakið með tölfræði, nokkuð sem sárlega vantar í allan málflutning þeirra sem ætla að lauma þessum samning í gegnum borg og býli. Hér er sá útreikningur allur:

"Ágæti lesandi,

Í ljósi þess að athugasemd sem ég skrifaði inn á bloggsíðu Láru Hönnu Eiríksdóttur varðandi sölu Orkuveitur Reykjavíkur á 31.23% hlut sínum í HS Orku til Magma Energy hefur verið notuð víða í skrifum annarra aðila um málið vil ég útskýra aðeins betur niðurstöðu mína í þessu máli.

Síðan ég skrifaði upphaflega athugasemd mína um samning OR við Magma Energy, hefur samningurinn verið birtur, sem eru mjög góðar fréttir.  Það breytir smá útreikningum mínum en því miður ekki í aðalatriðum.  Tap Orkuveitu Reykjavíkur á sölunni til Magma Energy eru tæpir 10 milljarðar króna án tillits til áhrifa verðbólgu og gengisbreytinga næstu 7 árin.

Lát mig reyna að útskýra hvernig ég reiknaði dæmið, og hvet svo alla sem geta hrakið útreikningana - með öðrum útreikningum - að gera það.  Því ég vona fyrir hönd eigenda Orkuveitu Reykjavíkur og Íslendinga að þetta sé allt mikill miskilningur og að fjárhagslegur hagur þeirra hafi verið tryggður.

A.  Beint bókfært tap

Beint bókfært tap af sölunni er ISK 3,695 milljónir og reiknast svo (allar tölur hér að neðan eru í milljónum króna, 1,000 milljónir = 1 milljarður):

ISK milljónir	Skýringar	Bókfært	Söluverð	Tap
Keyptir hlutir af Hafnarfirði	1	7,078	5,655	-1,423
Hlutir í eigu OR	2	8,675	6,402	-2,273
Samtal		15,752	12,057	-3,695

 

Skýringar

 

1.  Keyptir hlutir af Hafnarfirði

OR keypti 896.154.577 hluti af Hafnarfjarðarbæ, kaupverðið tæpir 7.90 kr á hlut, eða 7.078 milljónir

OR selur Magma 896.154.577 hluti á 6.31 kr per hlut, eða á 5.655 milljónir

Bókfært tap 1.423 milljónir

 

2.  Hlutir í eigu OR

Bókfært verð hluta í eigu OR er 8.675, þetta gefur bókfært verð beggja hluta sem 15.752 milljónir

Söluverð Magma er önnur þekkt stærð, eða 12.057 milljónir

Þetta þýðir að eldri hlutir í eigu OR eru seldir með 2.273 milljóna tapi

 

Samanlagt bókfært tap er því 15.752 - 12.057 = 3.695 milljónir

B.  Vaxtakostnaður

Flóknara, og umdeilanlegra, er hvernig ber að reikna vaxtahliðina en meðfylgjandi eru þær forsendur sem ég hef notað:

Söluverð til Magma		ISK milljónir
Staðgreitt	30%	3,617
7 ára kúlulán	70%	8,440
	100%	12,057

 

• OR lánar semsagt Magma 8.440 milljónir í 7 ár.
• OR er mjög skuldsett fyrirtæki og á þessa peninga ekki í sjóðum. OR þarf því í raun að taka lán fyrir þessari upphæð eða eins og má líka orða það OR getur ekki greitt niður sín lán í dag um 8.440 milljónir því ekki fengið söluandvirðið að fullu greitt frá Magma. Því er fullkomlega eðlilegt að reikna vexti af þessari upphæð. Bæði vexti sem OR fær borgað fyrir að lána Magma þessa upphæð en líka þá vexti sem OR þarf að borga af þessari upphæð (því getur ekki greitt upp önnur lán því ekki fengið neitt greitt).
• Magma borgar OR 1.5% óverðtryggða vexti af þessari upphæð, það er staðreynd.
• Skv. árshluta skýrslu OR (30.06.2009) bera vaxtaberandi skuldir fyrirtækisins 0.1-9.325% vexti.
• Ólíklegt verður að teljast að OR fái vexti nálægt núllinu þessa dagana, ætli efri mörkin séu ekki líklegri.
• Hins vegar verður að teljast ljóst að ef OR fengi þessa 8.440 milljónir greiddar í dag þá myndi OR nota þá (vonandi) til að greiða fyrst upp óhagstæðustu lánin sín, þ.e. með 9.3% vöxtunum og því er sú vaxtaprósenta notuð hér

 

Lánsupphæð til Magma		8,440
1.5% Vextir inn (frá Magma)	1.5%	-127
9.325% Vextir út (m.v. vaxtaberandi kostnað OR)	9.325%	787
Nettó vaxtagjöld umfram tekjur á ári		660
Samtals vaxtagjöld umfram tekjur í 7 ár		4,623

 

Til viðbótar bætist að OR skuldar enn Hafnarfjarðarbæ fyrir hlutinn sem keyptur var af þeim.

Skv. samningum þá borgar OR Hafnarfjarðarbæ 50% strax, sem er álíka upphæð og 30% staðgreiðslan frá Magma.

 

Kaupverð á hlut Hfj		7,078
OR staðgreiðir Hafnarfjarðarbæ 50%		3,539
Skuld OR við Hafnarfjarðarbæ til 7 ára		3,539

 

Af skuld OR við Hafnafjarðarbæ þarf OR að borga 4.5% auk VERÐTRYGGINGAR, hér er ekki tekið tillit til hennar, en allir þekkja í dag hversu gríðarleg áhrif hún getur haft.

 

Vextir (greitt til Hafnarfjarðarbæjar) 4.5% á ári		159
Samtals vaxtakostnaður við Hfj.bæ á 7 árum án verðtryggingar		1,115

 

Út frá þessum forsendum er vaxtakostnaður OR ISK 5.738 milljónir á 7 árum

 

Vaxtagjöld umfram tekjur í 7 ár		4,623
Vaxtagjöld til Hafnarfjarðarbæjar í 7 ár		1,115
Samtals vaxtarkostnaður OR í 7 ár		5,738

 

C.  Samanlagt áætlað heildartap

Heildartap OR af samningnum er því áætlað ISK 9.433 milljónir án þess að tekið sé tillit til gengisáhættu (né verðtryggingarnar af láninu við Hafnarfjarðarbæ).

 

Beint bókfært tap		3,695
Nettó vaxtabirgði OR í 7 ár		5,738
Heildartap OR vegna sölunnar		9,433

 

Ef rétt þá reynist ekki "dýr Hafliði allur"

Almennt um gengisáhættu

Til viðbótar kemur gengisáhætta, en lánasafnsfléttugjaldeyrisstýringuskýringin hjá Guðlaugi G Sverrissyni, stjórnarformanni OR, í Kastljósi 1sta September 2009 var ansi loðin.  OR hefur vissulega beitt almennri gjaldeyrisáhættustýringu í gegnum tíðina, en því miður ekki tekist neitt sérstaklega vel til eins og ársreikningar þeirra sanna.  Því hef ég áfram mínar efasemdir um gengisvörn samningsins (sem verður auk þess að vera ansi öflug til að bæta upp tapið því eftir stendur ofangreint tap af samningnum, með eða án gjaldeyrisvarna).

Góð vaxtakjör?

Guðlaugur, stjórnarformaður OR, hélt því líka fram í Kastljósi 1 September 2009 að 1.5% vextir af skuldbréfinu til Magma væru góðir vextir þar sem stýrivextir í US væru nánast 0%.  Svona málflutningur er stórlega misvísandi.  Það fær enginn lán á stýrivöxtum, ekki einu sinni bandaríska ríkið (sem er með AAA credit rating) það þarf að greiða 3% vexti af sínum 7 ára lánum (www.bloomberg.com).  Þetta eiga allir stjórnarmenn í öllum fyrirtækjum að vita.  Magma er nýstofnað fyrirtæki sem hefur verið rekið með tapi hingað til.  Er það betri skuldunautur heldur en bandaríska ríkið að mati Guðlaugs?  Reyndar er það ekki móðurfélagið Magma sem er að kaupa hlutinn í OR, heldur sænskt eignarhaldsfélag í eigu Magma! 

Óbeint eignahald OR - Samræmist það úrskurði Samkeppnisráðs?

Eftir stendur að OR er með óbeina eingaraðild að HS Orku.  Þetta er vegna þess veðs sem tekið var í hlutabréfum Magma í HS Orku.  Þessi óbeina eignaraðild nemur 21.86% af heildarhlutafé HS Orku, sem er vel yfir þeim 10% sem OR mátti eiga í HS Orku.  Er samningurinn við Magma því í raun ekki ógildur?  OR ber skylda gagnvart eigendum sínum að tryggja að virði þessa hlutar skerðist ekki.  Hvernig hyggst OR að gera það ef félagið má ekki koma nálægt rekstri HS Orku?

Að lokum má benda á að það hefði mátt draga úr tapi OR af þessum samning með því að selja ekki öll bréfin (31,23%) í félaginu.  En samkvæmt síðasta úrskurði Samkeppnisstofnunar er OR heimilt að eiga áfram 10% hlut.  En auðvitað hefði OR ekki átt að taka tilboði Magma nema gegn 100% staðgreiðslu (fyrst Magma er svona góður skuldunautur þá hefði þeim ekki átt að vera skotaskuld úr því að fá lán erlendis). 

Ef útreikningar mínir eru réttir þá vona ég svo innilega að þessum samningi verði hafnað.  Það er ekki hægt að bjóða íslenskri þjóð lengur upp á svona vinnubrögð og svona viðskiptahætti.

Með kveðju,

Birgir Gíslason"

Ég vona svo að fólk sem ætlar að gagnrýna útreikningana sýni fram á það með tölfræði en ekki innantómum orðum flokksmataðs áróðurs um að allt sé rangt því flokkurinn segir að það sé rangt.

Fjölmennum svo á fimmtudag í ráðhúsið, mætum á pallana og látum óánægju okkar í ljós með veru okkar þar og sýnum jafnvel í verki.

 

 

Epli og appelsínur?

Tímalína fyrir ríkissaksóknarann sem vill ekki rannsaka

ÉG er búinn að klóra mér aðeins í hausnum yfir þeim fréttum að ríkissaksónari hefði ekki sýnt alls engan áhuga á að rannsaka greiðlsur FL Group til Sjálfstæðisflokksins né talið það mútur. Hann virðist eingöngu láta sér nægja skýringar mútuþegans sjálfs sem segir að ekkert sé að, þetta sé eðilegur styrkur.

Mig langaði því að draga upp frá gamalli færslu tímalínu sem gæti þó kannski fengið hann til að fá áhuga á þessu máli og svo skemmtilega vill til að það tengist Hitaveitu Suðurnesja sem er einnig hitamál þessa daganna vegna Magma-samningsins. Ég tel nefnilega upphafið á styrk FL og áframhaldandi brötli Sjálfstæðisflokksins við að koma Hitaveitu Suðurnesja í hendur einka-aðila, vera þarna og rifja því upp þessa tímalínu ef honum skyldi hafa yfirsést þetta. Hún er reyndar aðeins viðbætt vegna eins atriðis á milli jóla og nýárs 2006 sem kemur fram í grein Péturs Blöndals um  REI-málið illræmda.

Skoðum smá tímalínu í tengslum við einkavæðingu HS og stofnun GGE.

• 20. desember Árni Matthíasen fjármálaráðherra og Jón Sigurðsson, viðskipta- og iðnaðarráðherra, fela einkavæðingarnefnd á fundi, að einkavæða hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja. Á sama fundi er bréf tekið fyrir þar sem Glitnir lýsir áhuga sínum á að kaupa HS.
• Milli jóla og nýárs fer Ásgeir Margeirsson aðstoðarforstjóri OR í heimsókn til Guðlaugs Þ. stjórnarformanns OR, á spítala þar sem Gulli liggur og kynnir honum hugmyndir um stofnun Geysi Green Energy.
• 29. desember Greiðsla FL Group, eins af eigendum Glitnis, upp á 30 milljónir berst inn á reikning Sjálfstæðisflokksins. Um svipað leyti eru greiddar 25 millur frá Landsbankanum.
• 1. janúar Lög um styrki lögaðila taka gildi.
• 7. janúar Glitnir og FL Group stofna fyrirtækið Geysir Green Energy ásamt  VGK-hönnun.
• 2. febrúar Reykjanesbær kaupir 2,5% hlut í GGE fyrir 175 milljónir. 
• 30. apríl GGE eignast hlut ríkisins, til viðbótar hlutnum í HS frá Reykjanesbæ. Samtals er GGE með 32% og reyndi síðar meir að eignast meir, bæði um sumarið og svo hefði REI-sameiningin skilað um 48% hlut í HS.

Hann getur svo skoðað færsluna alla hér, ef það skyldi kvikna í honum áhugi að rannsaka.

 

REI II: Hin "tæra snilld" Magma-samningsins

Það var einstaklega nöturleg, súrrealísk og grátbrosleg sýn sem beið kjarnakvendis ágæts sem ekki er sama um hagsmuni almennings og framtíð þjóðarinnar, þegar hún skundaði niður í ráðhús til að fylgjast með umræðum um einstaklega mikilvægt mál: brunaútsölu á hlut borgainnar í HS Orku, til erlends skuggafyrirtækis á i. Skvaldrandi áhugalausir borgarfulltrúar sem báru greinilega meiri umhyggju fyrir nýjum Fésbókar-vinum heldur en samstarfsmönnum sínum sem voru að halda ræðu, hvað þá hagsmunum Reykvíkinga og framtíðar þeirra, nokkuð sem truflaði "status"-breytingar á borð við:"Ég á ógisslega krúttlega tölvu" eða "Þorleifur í vinstri grænum fær ekki að fljúga á milli landa eins og ég, ligga ligga lá".

Nokkuð sem kemur ekki á óvart þegar maður horfir á hið nýja REI-mál og þess hryllings sem felst í því: að við séum að glata yfirráðum yfir auðlindum okkar í allt að 130 ár, enda stóð viðkomandi upp og ákvað að trufla fundinn með ósk um að borgarfulltrúar einbeittu sér að þessu mikilvæga máli, nokkuð sem skilaði illum augngotum og vanþóknun um að pöpullinn væri að hafa skoðun á þeim störfum sem yfirstéttin innti af hendi inn á Fésbók.

 En þetta vekur hjá manni upp hræðilegar tillfinningar og ugg um enga framtíð hér í landi þar sem fólk sem lætur sig engu máli skipta um framtíð þjóðarinnar og hvort almenningur muni bera skertan hlut frá afdrífaríkum ákvörðunum þeirra. Nei, þeim þykir meira gaman að velta fyrir sér niðurstöðum Fésbókar-prófsins "Hvaða spillta aðalsmaður ertu?" eða "Hvaða útrásarvíkingi hentar mér best að þóknast?" og flissa í metingi yfir því hversu lík þau eru Lúlla kóng og konu hans Marie Antoinette.

En þetta vekur upp einnig bræði, mjög mikla bræði yfir því sinnuleysi, vanhæfni og spillingu hinnar "tæru snilldar" sem felst í Magma-samningnum sem meir og meir er að koma upp á yfirborðið að sé viðurstyggilegur samningur fyrir alla aðra en þá sem hagnast einir: stjórnmálamenn og fyrirtækin sem hafa þá í vasanum. Lítum á nokkur atriði sem hafa verið upplýst um þennan samning og gera hann einstaklega óhagstæðan:

• Við missum öll yfirráð yfir auðlindum þjóðarinnar á Reykjanesinu í allt að 130 ár.
• Orkuveita Reykjavíkur er notuð sem lánastofnun til handa erlendu fyrirtæki sem getur ekki fengið fjármagn erlendis. 
• Fjármálastjórn Reykjavíkurborgar hefur reiknað það út að tap Reykvíkinga á þessu verði um 5-6 milljarðar. Þetta er svipað og kostar að reka leikskólakerfið í dag, í ca hálft ár.
• Samningurinn felur í sér smágreiðslu nú upp á 4 milljarða sem er ca. eitt stk. Mogga-skuldir afskrifaðar og svo kúlulán til 7 ára með veð í hlutabréfunum einum en engum alvöru eignum. Þetta býður upp á að Magma getur mergsogið HS Orku og skuldsett það alla leið til Katmandu, hent svo hlutabréfunum til baka og sagt "Æi, við þurfum þetta ekki lengur"
• Kúlulánið er ekki bara með veð í pappír sem við notum vanalega við þörfum okkur, heldur ber aðeins 1,5% vexti og það óverðtryggt lán sem miðar við álverð að hluta til. Til glöggvunar má benda á að Bandaríkin sem fá AAA í lánshæfni, fengu aðeins 3,5% vexti.
• Á sama tíma eru Reykvíkingar að borga fyrir hlut Hafnarfjarðarbæjar með 4,5% verðtryggðum vöxtum, sem hinir "tæru snillingar" REI-flokkana keyptu í fyrra ævintýri sínu sem til allrar hamingju tókst að stöðva þá.
• Kúlulánið sem slíkt er ekki bara með fyrrgreinda ókosti því það á að endurgreiðast í dollurum en í blekkingarleiknum sem nú er stundaður, er upphæðin sett fram í krónum miðað við núverandi verðlag. Þetta þýðir það að ef krónan hækkar, þá fá Reykvíkingar, Akurnesingar og Borgnesingar enn minna í sinn vasa.
• Við það að HS Orka endar í höndum einkafyrirtækis, þá mun hagnaður af orkusölu ekki lenda í vasa borgarinnar og sveitarfélaga viðkomandi, heldur í höndum samviskulausra viðskiptamanna.
• Einnig er öruggt að öll orkusala til álvers og gagnavers mun verða algjörlega úr höndunum á sveitarfélögunum sem missir þar stóran spón úr aski sínum.
• Eigendur HS Orku sem ekki er vitað hverjir eru en miðað við orðróma séu líklegast Rio Tinto, einhverjir útrásarvíkingar og slík óbermi, munu geta stjórnað og ákvarðað algjörlega um hvernig atvinnu-uppbygging verður á svæðinu. Fyrirtækið mun geta og mun örugglega kúga aðila sem mótmæla þeim og gera sveitarstjórnum erfitt fyrir sem malda í móinn.
• Orkuverð til almennings mun hækka gífurlega, versnandi þjónusta og annað sem mun skerða gífurlega lífskjör fólks, verður að raunveruleika.

Þegar maður lítur á þetta og orðaskak við fótgönguliða REI-flokkana sem standa að þessu ásamt mörgum ósvöruðum spurningum úr fyrir pistli, þá verður manni ljóst að það er eitthvað rotið í Danmörku og það er ekki líkið af föður Hamlets né hákarli útrásarvíkinga. Nei, það er eitthvað meira á bak við þetta, eitthvað ljótt, eitthvað illt og spilt sem hefur oft komð við sögu áður þegar þessir tveir flokkar koma saman og fara að skipta á milli sín eigum almennings.

Og hverjir væru það? Jú, það væru útrásarvíkingarnir og gamlir klíkubræður sem stjórnað hafa á bak við tjöldin í REI-flokkunum og mín ágiskun er: S-hópurinn og svo einhverjir úr Landsbankanum, kannski Bjöggi Thor, kannski Halldór J. Kristjánsson sem einmitt er farinn til Kanada til að taka við nýju starfi tengt fjárfestingum í orkugeiranum eða einhverjir slíkir. Hver veit en fullviss er ég innra með mér að einhverjir af þessum koma nálægt þessari "tæru snilld" sem matreidd er hér í annari útgáfu af REI-málinu sem hér birtist.Já,REI-mál taka tvö, sömu leikmenn, sama offors, sama auðlind á ný en nú bara með nýju nafni kennt við Magma.

Kannski er ég ofsóknaróður líkt og einn af varðhundum REI-flokkana kallaði mig í gær en líklegast er maður búinn að sjá of oft hvernig hin íslenska spilling virkar, hvernig flokkarnir starfa, hvaða afleðingar það hefur fyrir íslenskan almenning og hvað íslenskir stjórnmálamenn dansa í kringum klíkufélaga og auðmenn á kostnað almennings, sem fær mann til að telja þetta vera drifkraftinn á bak við ofsa REI-flokkana við að selja þessu erlenda skuggafyrirtæki sem getur ekki einu sinni fjármagnað kaupin sjálft erlendis. Þó gæti þetta verið vitleysa hjá mér og þessir flokkar eru eingöngu að taka hið sárasaklausa inngöngupróf í Hell's Angels og sáu að þarna væri hægt að "nýta tækifæri kreppunar" eins og varaformaður Sjálfstæðisflokksins orðaði það svo einhvern tímann til að fá að klæðast leðrinu undir merkjum vítisengla.

Gerið eitt ef ykkur er ekki sama um auðlinda þjóðarinnar, eyðið örfáum mínútum af tíma ykkar til að gera eitthvað í málunum, sendið bréf, faxið á borgarfulltrúa eða REI-flokkana, skrifið greinar, rísið upp úr sófanum og mótmælið eða hvað sem er, en umfram allt gerið þetta ekki bara fyrir ykkur, heldur börnin ykkar og barnabörn sem eiga rétt á því að fá að njóta auðlinda í eigu þjóðarinnar en ekki í umsjá innlendra og erlendra braskara sem horfa ekki á hægri eða vinstri þegar kemur að því hámarka eigin gróða þegar kemur að þeim sem verið er að mergsjúga hvern einasta aur úr.

Hér á eftir fylgja netföng allra borgarfulltrúa og varaborgarfulltrúa ásamt stöðluðu bréfi tekið annars staðar frá, fyrir þá sem vilja slíkt en umfram allt, stöðvum græðgivæðingu auðlindanna, græðgivæðingu sem minnir mann strax á hvert síðasta tilraun REI-flokkana á slíku endaði og við erum nú að súpa seyðið af, í skelfilegu hamförum bankahrunsins.

Hér eru svo textinn og netföngin:

"

Netföng borgarfulltrúa sem hægt er að afrita beint í póstforrit:
[e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail]

Netföng varaborgarfulltrúa sem hægt er að afrita beint í póstforrit:
[e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail], [e-mail],[e-mail],[e-mail], [e-mail],[e-mail], [e-mail], [e-mail]

Hugmynd að texta, ef vill: 

Kæri borgarfulltrúi

Ég hvet þig eindregið til að samþykkja EKKI söluna á HS Orku. Ísland þarf á öllum sínum auðlindum að halda í komandi kreppu og þessi orka verður bara verðmætari eftir því sem á líður. Ég minni á að það styttist í sveitarstjórnarkosningar og það verður örugglega minnt á þetta mál þegar nær dregur, hvernig sem það fer. Mér finnst að hagsmunum Orkuveitunnar og borgarbúa sé illa sinnt með því að selja hlutinn á undirverði.

Virðingarfyllst"

 

Segir samninga við HS Orku í samræmi við orkulög

Spurningar varðandi tilboð Magma og einnig ársreikning HS

Það er alltaf meir og meir sem vekur upp áleitnar spurningar og óþægilegar í tengslum við einkavæðingu Hitaveitu Suðurnesja, tengslanet o.fl. sem ég hef fjallað um aðeins áður. Þarna eru auðlindir Suðurnesjamanna að komast í hendur erlends fyrirtækis sem enginn veit hver á og innlendra braskara sem skulda á bilinu 20-30 milljarða hjá Íslandsbanka en fá að starfa áfram óáreittir. Er það hugsanlega vegna náinna tengsla þar á bæ við eigendur Geysi Greens Energy, svo náin og innvígð að það er eins og klippt út úr verkferilskerfi hins Gamla, Spillta Íslands.

En nú er ögurstund í dag því tilboð Magma Energy um kaup á hlut OR í HS Orku sem gæfi þeim meirihlutaeign rennur út í dag eða eins og það kallast hjá gamla, spillta Íslandi: yrðu "kjölfestufjárfestir". Í framhaldi af því er ágætt að velta fyrir sér nokkrum spurningum og ekki bara hverjir standa þarna á bak við í raun. Á heimasíðu Ögmunds Jónassonar má finna bréf frá lesenda sem ber upp nokkrar spurningar:

"• Ef hluturinn verður samt sem áður seldur, hvaða tryggingu höfum við fyrir því að reksturinn verði til hagsbóta fyrir landsmenn og arðurinn renni ekki úr landi?
• Afhverju tekur félagið ekki lán hjá lánastofnunum í Kanada eða Bandaríkjunum á þeim lágu vöxtum sem allir tala um að séu í boði og borgar greindan hlut upp í topp þ.e. skuldar hinum erlendum bönkum eftirstöðvar kaupverðsins frekar en að Orkuveita Reykjavíkur taki að sér að fjármagna þessi kaup?
• Ef kjörin eru ekki nógu hagstæð í þessum löndum, fyrir fyrirtæki sem er jafn vel rekið og vel stætt og eigandi þess segir, er þá eðlilegt að Orkuveita Reykjavíkur taki þessa áhættu og veiti lánið? Það er eins og það eigi bara að selja sama hversu lélegt tilboðið er."

Þetta eru nefnilega umhugsunarverðar spurningar og eiginlega vekur fleiri upp.

• Hversvegna á OR að lána Magma fyrir hlutnum?
• Af hverju á OR að fara að selja með gríðarlegu tapi fyrir okkur útsvarseigendur í Reykjavík sem eigum þennan hlut?
• Hvaða skynsemi felst í því að selja hlut og lána með 7 ára kúluláni á svo lágum vöxtum að lánið brennur upp í verðbólgu?
• Eru borgarfulltrúar Reykjavíkur og stjórn OR nokkuð að hugsa um hagsmuni Reykvíkinga?
• Hvað býr að baki þessari asa við að koma hlut OR í HS Orku í hendur aðilum sem ekkert er vitað um?
• Hversvegna þarf Magma að fá lán hér?
•  Hversvegna geta Magma ekki fjármagnað kaupin erlendis(svo maður hamri á þessu aftur)?
• Hvað er vitað um fjárhag Magma og eigendur þeirra?

Einhverra hluta vegna verður maður sannfærðari og sannfærðari um að þetta sé nýtt REI-mál á ferð, sérstaklega þar sem eins og ég hef ymprað á áður, það eru sömu leikendur enn við borðið, sama fólkið að véla um að koma eigum almennings í hendur örfárra manna eða fyrirtækja sem er nákvæmlega sama um hvernig okkur vegnar, heldur aðeins hugsað um gróðann sér til handa með tilheyrandi hækkun orkuverðs, versnandi þjónustu og öllum þeim skelfingum sem fylgir einkavæðingu auðlinda og nauðsynlegrar þjónustu til handa almenningi í hendur rándýra græðginnar sem er enn að.

En talandi um að hugsa ekki um hag almennings, þá benti Sveinn nokkur Pálsson eða Sveinn hinn Ungi, á áhugaverðan hlut í bloggfærslu sinni um Hitaveitu Suðurnesja. Sveinn gluggaði þar í ársreikninga Hitaveitu Suðurnesja fyrir árið 2008 og tók eftir frekar áhugaverðum hlut í tengslum við tap HS á því ári. Hitaveita Suðurnesja tapaði þá 11,7 milljörðum sem er talsverður viðsnúningur frá árinu á undan og fyrri árum. Það sem er þó sérlega athyglisvert í þessu öllu er hver er ástæðan á hluta tapsins.

Hitaveita Suðurnesja tapaði 4,6 milljörðum vegna afleiðusamninga.

Eins og mér skilst, þá er afleiðusamningar einfaldlega veðmál um að eitthvað verði á ákveðnu verði eftir einhvern tíma eða með öðrum orðum, þú veðjar eða ert í raun að taka þátt í fjárhættuspili. Þetta vekur upp ákveðnar spurningar einnig:

• Hversvegna er fyrirtæki sem er í orkuviðskiptum að stunda fjárhættuspil?
• Hversvegna leyfðu opinberir eigendur Hitaveitu Suðurnesja sem hefur það að markmiði að stunda orkuframleiðslu, að farið væri út í áhættusamt fjárhættuspil og brask?
• Hversvegna gripu þeir ekki í taumana og hversvegna gerði enginn athugasemd við þetta?
• Eru fleiri orkufyrirtæki í svipuðum "monkey business"?

Þetta eru bara örfáar spurningar en stórar sem áhugavert væri að sjá svör við og ef "öllum steinum verður velt við" þá munu örugglega fleiri og óhugnanlegri spurningar koma upp á yfirborðið.

 

 

Eignast meirihluta í HS Orku

Hugleiðingar Ísþræls

Í dag var Ice-Save samþykkt og í dag ákvað ég loks að skrifa mitt fyrsta, langa og eina innlegg um þetta mál. Oft áður hef ég reynt að rita eitthvað um þetta mál sem hefur verið vandræðamál sem ekki varð komist undan að leysa á einhvern hátt, en gengið frekar illa þar sem skoðanir mínar fyrr í sumar sveifluðust til og frá líkt og margra. Ekki var það til bóta að umræðan var að mestu af því tagi að manni bauð við henni, upphrópanir um föðurlandsvikara og brigsl um landráð af hálfu fólks sem spilaði samkvæmt fyrirframgefnum skoðunum á ríkistjórn eða samkvæmt möntru flokkslínu, drekktu nær allri vitrænni umræðu og á endanum hafa örugglega náð að fæla fólk frá að skoða málin eða taka ígrundaða ákvörðun út frá öllum þáttum.

Svo maður tali um svona hvernig þetta hefur litið út og þróast frá mínum sjónarhóli, þá ætla ég að byrja frá því að samningurinn kom í höfn, samningur sem er ekki upphaf alls ills, heldur eingöngu punktur á þessari vegferð sem hófst með gráðugum mönnum í banka allra landsmanna. Einhvern veginn þá varð mér það ljóst að þegar samninganefndin var farin af stað, að þetta væri mál sem þyrfti að semja um því erfitt yrði að fara dómstólaleiðina miðað við öll óveðurskýin og alkulinu sem ríkti gagnvart Íslandi á alþjóðavettvangi. Einnig var það öruggt að við þyrftum að gangast við ábyrgðum okkar sem fyrri ráðamenn höfðu gengist við og með nokkuð almennum vilja stjórnarþingmanna og að mig minnir einnig að einhverju leyti stjórnarandstöðu.

Svo kom samningurinn sem manni varð brátt ljóst að var ekki góður samningur né réttlátur frekar en margt annað sem hefur gerst hér. Samninganefndinni höfðu orðið á mistök með ýmsa þætti, nokkuð sem flestum er ljóst og alltof mörg vafa-atriði voru þarna sem vöktu upp réttmætar spurningar. Aftur á móti blæs maður á það að það hafi verið gert af ásettu ráði eða af einhverjum undirlægjuhætti, nefndin var líkt og nær því allir íslenskir stjórnmálamenn og embættismenn í gegnum tíðina, hálfgerðir kjánar í samanburði við erlenda samningsaðila, sendir á fund faglærðra hákarla. Hvort við hefðum getað fengið betri samninga með öðrum innlendum mannskap er ég ekki viss og hreinlega stórefast um það eftir hina stórkostlegu umgjörð sem Sjálfstæðisflokkurinn hreykti sér af með 6,7% vöxtum og styttri lánstíma, og hafði örugglega áhrif á það hvernig endanlegur samningur leit út.

Í fyrstu voru viðbrögð manns að það ætti að troða þessum samningi þvert upp í boruna á feðgum tveimur í teinóttu ásamt bankabjálfum sínum, miðstjórnarmanni Sjálfstæðisflokksins sem finnst það þokkafullt að vera með slaufu og öðrum þeim sem sátu í bankastjórn, og hafna honum algjörlega. Það kæmi nefnilega ekki til greina að borga skuldir vina Davíðs Oddsonar og vinnumiðlunar SUS sem kallast Landsbankinn, hafði stofnað til. Eðlileg viðbrögð byggð á hreinræktaðri reiði og tilfinningasemi og ekkert að því svosem nema kannski að þessi niðurstaða var fengin án íhugunar eða vangaveltna.

Svo fór umræðan meir og meir af stað og þegar eftir smátíma maður var byrjaður eingöngu að lesa það sem byrjaði ekki á landráð, föðurlandsvik, þjóðníðingar eða „þjóðhollir menn eiga að rísa upp gegn svikráðum KOMMÚNISTA“, þá byrjaði maður algjörlega að sveiflast með og á móti með hverri góðri grein sem reyndi að rökstyðja mál sitt án gífuryrða. Maður lifði algjöra óvissu um allt saman og gat ekki lent á niðurstöðu innra með sér. Þó sem lengra leið á umræður sumarsins varð manni meira og meira ljóst að undan samningi kæmumst við ekki og þegar maður las eða hlýddi á fólk utan hjarta skotgrafa flokkana, fólk sem maður hafði lært af reynslunni að væri að segja hluti af heilindum og hefði nægilega sýn á hlutina til þess að meta þá, þá væri staðan einfaldlega sú að við værum „damned if we do, damned if we don‘t“ og sterkari líkur væri á að samþykkt samningsins væri skárri kosturinn af tveimur hræðilegum á gatnamótum þar sem svartnættið ríkti á þeim tveimur leiðum sem liggja framundan.

En orð og röksemdir nokkurra aðila eru ekki það eina sem fékk mig til þess að telja samþykkt skárri kost því í svona stórum málum sem margt hangir á spýtunni og hlutirnir eru ekki svart-hvítir, þá verður maður að bakka frá eigin tilfinningasemi stundum og horfa yfir vígvöllinn svo maður grípi aðeins til myndlíkingar, og þá varð manni brátt ljóst að þetta var barátta í vonlausri aðstöðu. Herinn stóð einn á vígvellinum gegn máttugum, sameinuðum andstæðingum fyrrum vina sem töldu sig svikna og hlunnfarna af þessum litla, hrokafulla her og blésu til sóknar gegn honum. Enginn vildi hjálpa þessum svikurum og þjófum sem nú stóðu í forarvaði við óhagstæð skilyrði sköpuð af þeim sjálfum með dyggum stuðningi nokkurra hershöfðingja og herdeilda sem höfðu aðstoða við svikin og þjófnaði frá vinum, herdeilda sem vildu svo ekki bera ábyrgð á eða iðrast þess að birgðar ætlaðar til að framfleyta hernum höfðu einnig horfið með aðstoð og/eða heimskupörum þeirra.

Hvað er til ráða á slíkum vígvelli? Hvað ber að gera? Valið er mjög einfalt, annað hvort berjast menn til síðasta manns gegn ofurefli við óhagstæðar aðstæður með litlum sem engum birgðum sem valda gjörtapi, nokkuð sem getur ekki farið öðruvísi með sundruðum her vegna svika og þjófnaða hershöfðingja, vina þeirra og undirmanna sem hinn almenni hermaður getur ekki sætt sig við að fylgja. Hinn möguleikinn í stöðunni er að koma sér í burtu af vígvellinum með sem minnstum skaða þó hann sé gríðarlegur orðinn, kaupa sér tíma til þess að sameina herinn á ný, koma honum í gegnum þrautagönguna sem bíður hans, refsa hinum seku, , endurskipuleggja sig, fá baráttuviljann á ný og hefja baráttuna á ný á vígvelli að eigin vali. Þó þessi orrusta sé töpuð, þá er ekki stríðið búið.

Hin strategíska hlið var þó ekki það eina sem bættist við í flóru röksemda því sýnin sem maður sá framundan í þjóðhagsspá ASÍ sem á eftir að birtast, var myrk og þung. Hið eitraða epli sem arfleifð mannfjandsamlegrar frjálshyggjutilraunar sem framkvæmd var á þjóðinni, var mjög eitrað og það þarf þennan sjö ára frest til að ná vopnum á ný því þó Damiklesar-sverð Ísþrælkunar hangi yfir okkur, þá eru sjö ár sem við höfum von til þess að hindra að hann slitni, sjö ár af því að reyna að byggja upp það sem drepið hefur verið: traust, sátt og virðingu, ekki bara heima fyrir heldur einnig erlendis.

Þar liggur nefnilega eitt af okkur stóru vandamálum, það er að við getum ekki eytt kröftum okkar í vonlausu baráttu sem Ice-Save er í raun miðað við núverandi aðstæður því traustið og virðingin utan frá er engin. Ef maður lítur út frá sjónarhóli þeirra erlendu þjóða sem við kljáumst við og vilja ekki treysta okkur nema gengið sé frá samkomulaginu, þá er þetta mjög einfalt: við erum hrokafull, við neituðum að hlusta, við komum fram af einstöku stærilæti og höfðum upp stór orð um að við borguðum ekki reikninga okkar, við tókum þátt í svindlinu og svikunum. Já, við tókum þátt utan frá séð því flestum er það ljóst ekki bara hér, heldur erlendis að stjórnvöld voru viljandi með í að halda blekkingunni áfram og skapa aðstæður fyrir stærstu svikamyllu sem sést hefur verið, hvort sem það voru ráðherrar, þingmenn, Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn með forystu eins af arkitektum hrunsins og viljugs velgjörðarmanns þeirra sem hreinsuðu fé frá breskum og hollenskum einstaklinga, líknarfélaga, spítala, sveitarfélaga og m.a.s. Scotland Yard. Já, Scotland Yard, Íslendingar rændu Scotland Yard, geri aðrir betur. Er það furða þó allir séu fúlir út í okkur?

Við erum vonda fólkið í augum heimsins og það breytist ekki með því að segja í hrokafullum tón:"Nei, við borgum ekki." Ef maður skrifar upp á ábyrgð fyrir einhverja, þá losnar maður ekkert undan ábyrgðinni þó viðkomandi stingi af frá skuldunum. Slíkt vita allir sem gerast ábyrgðarmenn á lánum eða öðru slíku, innheimtu-aðilinn horfir bara þegjandi á þig  með vorkunnarsvip yfir hrokafullri fáviskunni og segir svo:"Borgaðu annars hjólum við í þig af fullri hörku.. Réttlátt? Nei. Sanngjarnt? Nei. En ef við viljum semja og látum af hroka og afneitun á ábyrgð, þá eru frekari líkur á að okkur takist að fella niður hluta af skuldinni eða getum náð einhverju fé til baka frá hinum ábyrgðarlausa með jafnvel aðstoð innheimtumannsins.

Fleira gæti ég týnt til og ekki er það fallegt því efnahagslífið er að koðna niður, innan úr bönkunum heyrir maður að fyrirtæki séu að fara yfirrum vegna þess að það er ekkert hægt að gera, ákvörðunarfælni þar og vantraust erlendis frá hefur haft þau áhrif að sumir þurfa að staðgreiða eða greiða fyrirfram fyrir nauðsynlegar vörur eða varahluti, nokkuð sem gerir enn erfiðara fyrir sum fyrirtæki til að starfa eðlilega. Samfélagið var nefnilega sett á pásu og atvinnulífið látið ganga fyrir gufunum í bensíntanknum á meðan lýðskrum, orðalagspælingar og langdregið orðaska hefur gengið fyrir.  Til allrar hamingju þó var þessi orkunýting ekki alveg til einskins því þetta skilaði fyrirvörum sem gefur allavega einhverja glætu í þetta hvort sem það var fengið fram með lýðskrumi þeirra sem hugsa um hag sinna flokka ofar öllu eða baráttu þeirra sem stóðu heilir fyrir utan leikskólann á Austurvelli og heimtuðu að reynt yrði að breyta þessu svo skaðinn yrði lágmarkaður. Stjórnin hlustaði allavega, þingið gat ekki annað en þorað að reyna að ná lendingu og örugglega einhver góður hluti gerði sér grein fyrir því að lenda varð einhverri sátt, það varð að vinna saman

Þegar allt þetta er haft í huga og fyrirvara voru komnir í höfn, þá gat ég sem almennur borgari ekki lengur barmað mér, haldið áfram afneitun eða þrjósku. Ég verð því að greiða þessu atkvæði mitt með óbragð í kjaftinum og vona hið besta en ég set líka fyrirvara á þetta allt. Ég hef nefnilega líka sem almenningur, líka sem borgari og líka sem Íslendingur, ákveðnar kröfur bæði til þings og framtíðar.

Ég set því eftirfarandi fyrirvara til sjö ára en að þeim loknum, þá mun ég vera annaðhvort fluttur úr landi eða búiinn að ákveða að ég vilji tilheyra þessu þjóðfélagi lengur. Þessir fyrirvarar eru svo hljóðandi:

Ég krefst þess að stjórnvöld geri allt á þessum sjö árum til þess að fá IceSave-samningi breytt, reyni að bæta álit umheimsins á okkur og leggi allt í sölurnar til að lágmarka skaðann af þessum samning.

Ég krefst þess að stjórnvöld geri hvað sem þau geta til að ganga ekki nærri velferðarkerfinu, verndi auðlindir og þjóðareigur framar öllu gegn innlendum og erlendum fjárglæframönnum og öðrum sem ásælast eigur okkar og vilja eignast þær á bruna-útsölu með bellibrögðum og aðstoðar AGS.

Ég krefst þess að það verði lýst yfir algjöru stríði gegn þeim sem sviku okkur og komu okkur í þessa stöðu. Enginn miskunn, enginn fagurgali, enginn teknísk lagaflækja á að hindra að réttlæti á einhvern hátt nái fram að ganga.

Ég krefst þess að harðar verði gengið að þeim sem hafa sóað gífurlega magni fjár, þeim sem hafa ótæpilega farið ránshendi um bankanna í formi ofurlána og stóreignamönnum sem hafa sölsað undir sig fé með vafasömum hætti, en að almenningi sem hefur það eitt til sakar unnið að hafa asnast til að fæðast inn í samfélag siðlausrar frjálshyggju og spilltrar stjórnmála sem fyrirlitið hafa almenninga hingað til.

Ég krefst þess og tel það algjört skilyrði, að hér verði myndað nýr samfélagssáttmáli eða hið „Nýja Ísland“ og það verði ekki andvana fætt eða kæft í þinghúsinu eftir að róast í samfélaginu. Það skal verða stjórnlagaþing, það skal verða ný stjórnarskrá skrifuð af almenningi og fyrir þjóðina alla.

Ég krefst þess að þingmenn, ráðherrar og stjórnsýslan öll verði látin gangast undir strangar siðareglur sem hafi hagsmuni almennings að leiðarljósi og að Alþingi verði ekki lengur skúffufyrirtæki valdaætta, viðskiptablokka, auðmanna eða Viðskiptaráðs heldur Alþingi verði fyrir alla borgara landsins.

Ég krefst þess að það verði tryggt með lögum að siðferði verði látið ríkja í viðskiptum og þrengt verði að því frelsi sem orsakaði hrunið, frelsinu til að mega vera siðblindur og iðka slíkt í viðskiptum og hörð viðurlög verði sett vð brotum þar.

Og að lokum krefst ég þess, að hér rísi upp réttlátt samfélag,  gott samfélag sem ég get viljað búað í, samfélag þar sem maður getur horft framan í spegilinn og sagt:“Ég þraukaði, ég barðist og ég uppskar samfélag vonar, virðingar og sáttar öllum til handa.“ Ef það gengur eftir og þetta haft að leiðarljósi, þá er ég tilbúinn til þess að þrauka þorrann. Ef ekki þá er bara eitt sem hægt er að segja:

„Guð blessi Ísland, ég er farinn!“

Icesave-frumvarp samþykkt

Óvísindaleg könnun um fréttamat fjölmiðla á degi Sigmundar og Exista.

Í gær var dagur þar sem nokkur skemmtileg umræðu-efni voru til umfjöllunar í fjölmiðlum og bloggheimum eins og venjulegum. Eftir allt fjaðrafokið um það mál sem virtist vera mál málanna í fjölmiðlum og hjá stórhneyksluðum bloggurum, þ.e. hvort Sigmundur hafi verið edrú eður ei eða jafnvel minnst fulli maðurinn í salnum, þá ákvað ég að gera óvísindalega könnun á nokkrum fréttamiðlum um fréttamat fjölmiðla um hvað væru stærstu mál dagsins í gær og valdi þar nokkur mál: Exista og þeim tengt, Sigmundur, skuldavandi heimilanna, IceSave og HS Orku/Magma-einkavæðinguna á Suðurnesjum

Hérna eru niðurstöður af talningu, gef mér +/- 1 í óvísindalegu mati sem fráviki. Skemmtið ykkur við að skoða þessa töflu en Fjöldi frétta, er fjöldi innlendra frétta(viðskitpadálkar mbl og visis teknir út sér)

 

Fréttamiðill	Fjöldi  frétta	Sigmundur	Exista	Skuldir heimila	HS Orka og Magma	ICE-SAVE
dv.is	23	9(+2Sandkorn)	5	1	1	0
Ruv.is	56	1	3	4	2	0
Visir.is	50	8	0	4	1	1
Mbl.is	46	2	2	6	1	4
Viðsk.-mbl	17	x	6	0	0	0
Viðsk.-visir	18	x	4	0	0	0

 Nokkrar athugasemdir ætla ég að gera þó við þessi vísindi mín. Viðkskiptafréttir á mbl.is og visir.is eru oft fréttir sem eru stuttan tíma á forsíðunni og enda svo þar innan skamms. RÚV hefur þá sérstöðu að þeir taka þær fréttir inn í yfirlit innlendra frétta eða erlendar ólíkt þessum miðlum. Ég ákvað því að taka þær sér út því þar er blandað inn erlendum í bland við fréttir sem tengjast Íslandi. Því eru heildarfréttir mbl og visir eingöngu það sem birtist undir dálknum Innlendar fréttir.

Þegar litið er svo á vinsælustu fréttir þeirra miðla sem birta slíkt, þá eru 2 af 7 vinsælustu um Sigmund hjá DV en 3 af 6 hjá visir.is yfir þær vinsælsutu að því virðist. Erfitt er að sjá hjá Mogganum hvað er vinsælast miðað við gærdaginn þar sem það virðist breytast ört en líkið Michael Jackons trónaði þar á toppnum fyrir stundu og aðeins sást glitta í greiðslu-aðlögun sem vinsælt skoðunarefni. Um tíma í gær þá voru reyndar nær því aðalfréttir bæði á DV og Vísir um Sigmunds-mál alls 3-4 í einu(því miður tók ég ekki screenshot) á meðan fréttir tengdar hinu dreifðust meir um daginn eða fóru framhjá fólki vegna fyrirsagna.

Og hvað var vinsælast í bloggheimum fyrir fólk að ræða? Miðað við einstaklega ónákævma vísindilega könnun sem fólst í því að kíkja inn á blogg tengdum fréttum eða athugasemdir á Eyjunni sem ekki er með í þessari könnun vegna lélegrar fréttaleitar, þá lagði Sigmund Exista-lýðinn í snöggum sjómanni. Hinum málunum sem dreymdi um að vera það mikilvægasta í huga fréttamanna og bloggara, fengu varla að snerta hundaskálina við borð þessara trölla sem kljáðust um að vera mest á milli tanna hins venjulega Íslendings með tölvuna í fanginu.

Það skal þó tekið fram að þetta er til gamans gerts fyrst og fremst en er kannski ágætis umhugsunarefni um hvað við eyðum mestu púðri í að skrifa og tala um, hvað eru mikilvæg málí raun, hvað ekki og hvort athygli okkar sé ekki beint að einhverju smámáli í raun þegar stærri mál eru kæfð niður í rotþró þrælslundar og vanhæfni íslenskrar fjölmiðlastéttar.

Hvort mun hafa meiri áhrif á líf okkar eftir fimm ár: meint ölvun Sigmunds eða einkavæðing HS Orku?

Slíkar spurningar þurfum við að spyrja okkur við og við.

"Smear campaigning" gegn Sigmundi Erni og Eldmessu-ræða hans

Síðustu daga hefur borið aðeins á því að sumir Íslendingar sem sanna orð götusóparans eftir Menningarnótt um að Íslendingar séu svín, velti sér upp úr forarvaði slúðurs og kjamsa á mjög klipptu myndbandi sem ætlað er að sýna Sigmund Erni nokkurn í sem verstu ljósi og þeirri sögu komið á kreik að hann sé fullur. Þó ég hafi heyrt bæði góðar og slæmar sögur um viðkynni af þessum mann(og verið reiður út í hann út af Hótel Borgar-mótmælum)i, þá eiginlega ofbýður mér framferði þessara svína slúðursins og sóðaherferðar sem minnir mann helst á aðferðir Repúblikana-flokks Bush nokkurs eða andlegs tvíburaflokks Repúblikana hér á landi: Sjálfstæðisflokksins.

Þegar litið er á umrætt myndband þá má sjá að það er mjög klippt með ákveðna takta sem minnir á svokölluð "smear campaigning". Klippt til úr ræðum og andsvörum kvöldsins með hæðnislegum athugasemdum og allt dregið fram í sem verstu ljósi auk Guðlaugs Þórs(sem á sína athugasemd skilið miðað við framgöngu hans í ýmsum hlutum) sem hefur verið einnig talsvert skotmark svokallaðrar náhirðar Sjálfstæðisflokksins kennda við Davíð og inniheldur þá siðferðislega gjaldþrota menn sem hafa skapað þvílíkar hörmungar til handa íslenskri þjóð með siðblindunni sem felst í óheftri frjálshyggju, frjálshyggju sem hefur skaðað þjóðina svo mikið að hún mun eiga erfitt uppdráttar næstu árin og lítillar viðreisnarvon ef lýðskrumandi frjálshyggjan fær að ráða.

Í framhaldi af svona byrjun á herferð er komið kjaftasögu á kreik um að viðkomandi hafi gerst sekur um eitthvað athæfi sem þykir ekki boðlegt og jafnvel glæpsamlegt, mannorðið svert þar til skaðinn er skeður, og sama hvað viðkomandi reynir að verja sig, þá trúir fólk sögunni sem komið er á kreik eða eins og hér: léttvínsglas með mat er orðið að allsherjarfyllerí, nokkuð sem ég held að stór hluti Íslendinga stundar og sér ekkert að enda ekki fyllerí um að ræða. 

"Let the bastard deny it" var eitt sinn sagt af slíkum mönnum sem notuðu þessa mannorðsárásar-fræði, menn á borð við Joseph McCarthy sem íslenskir hægrimenn sumir hverjir telja hafa veirð misskilda hetju, Richard Nixon sem taldi sig þurfa að njósna um andstæðinga sína og lét brjótast inn í Watergate og George W. Bush jr. sem beitti sóðalegum ófræingarherferðum gegn andstæðingum sínum um að þeir væru á móti föðurlandinu og fleira.

Allt eru þetta hetjur íslenskra hægrimanna sem kenna sig við frjálshyggju Davíðs Oddsonar hvort sem það er Frjálshyggju-félagið, Der Sturmer-rit þeirra Vef-þjóðviljinn, AMX og náhirðin sem gerði þjóðna gjaldþrota og iðrast einskins heldur vill koma sér til valda á ný svo hægt sé að koma í veg fyrir að rannsóknir verði framkvæmdar og hafist verði handa við að tryggja valda-ættum, auðmönnum og öðrum ribböldum þeim sem riðu um hérað og kveiktu í bæjum íslensks almennings eftir að hafa nauðgað Fjallkonunni við bæjarhliðið, völdin áfram til að ræna, rupla og nauðga þjóðinni í heild sinni með aðstoð svikulla kotkarla sinna í Framsókn sem fengu hluta þýfisins.

Þegar horft er á ræðu Sigmunds Ernis, viðbrögð, frammíköll, andsvör o.fl. þá er mér nokkuð ljóst að maðurinn er ekki drukkinn og hef ég umgengist nógu marga drukkna einstaklinga um ævina. Það eru aðrir sem ættu að skammast sín og ætti að ræða við þarna um hegðun og framferði, svo sem þingmaðurinn sem segir að Sigmundur vinni fyrir auðmenn en er sjálfur í fóstri auðmanns í formannssæti". Einnig er spurningin með hvort þingkonan sem vill umræður nú um hegðun þingmanna, ætti ekki að líta í eign barm þegar hún ræðst ekki gegn Sigmundi efnislega heldur kallar hann heimskan með orðaskrúði. Hvað þá um þá sem garga á meðan Eldmessu Sigmundar stendur yfir og kalla Baugur eða ESB sem sök á öllu illa en neita að horfast augu við það að það sem SIgmundur bendir á, að við verðum að líta okkur nær með hverjir orsökuðu hrunið, sökudólgarnir sem ekki má leita að.

Nei, þeir sem eru óviðeigandi eru þeir sem horfast ekki í augun við eigin gerðir, þeir sem neita að iðrast og standa upp með lófaklappi, hálfgrátandi af geðshræringu yfir ræðu Flugnahöfðingjans mikla úr Svörtuloftum sem siðblindur kann aðeins eitt, að kasta smérinu á sem flesta til að breiða yfir sekt sína. Þeir sem neita að iðrast, þeir sem lýðskruma til að deila og drottna sér og auðmönnum sínum til hagsbóta, þeir sem vissu betur inn á þingi en héldu áfram leiknum, þeir sem vilja halda öllu óbreyttu í faðmi frjálshyggjunnar,það eru þeir sem eru ekki þinginu sæmandi, hvað þá íslensku samfélagi. 

Ég mæli svo með að fólk hlusti eða lesi magnaða ræðu Sigmundar, hlusti svo á andsvör, frammíköll og annað til að meta þetta sjálft. Ræðuna má finna hér í texta-formi á vef Alþingis og listann yfir ræður og andsvör má finna hér en þar má einnig horfa og hlýða á ræðuna. Dæmið svo fyrir ykkur sjálf en látið ekki vel klippt myndband segja ykkur matreidda og fyrirfram ákveðna sýn, segja ykkur niðurstöðuna.

 

Fékk sér léttvín með mat

Skuggaverk á Suðurnesjum II: Nýtt REI eða hvað?

Á Suðurnesjum er eitt síðasta vígi frjálshyggjunnar í Reykjanesbæ, sömu frjálshyggju og gerði þjóðina gjaldþrota og sömu frjálshyggju sem færði einkavinum banka, Síma og annað sem skúffufyrirtæki þeirra í ráðherrastól og einkavæðingarnefnd gáfu þeim. Nú er svo komið að frjálshyggjan sem veður enn áfram í blindri heimsku græðginnar og trúarofstækisins á það að auðmenn og einkafyrirtæki séu ofar þjóðinni, ætlar sér að koma orku-auðlindum Suðurnesja í hendur einkafyrirtækis um ókomna tíð.

En hvenær hófst þetta ferli allt? Þetta hófst í útrásinni illræmdu um áramótin 2006-2007 þegar bankarnir og braskarafyrirtækin voru byrjuð að horfa hýrum augum til orku-auðlinda sem eigna sem hægt væri að fá aukinn pening í veltuna fyrir kreditkortum, bíóferðum og gulláti forsvarsmanna þessara fyrirtækja. Í bloggfærslu frá því að styrkurinn frá FL-Group til Sjálfstæðisflokksins komst í hámæli, þá setti ég fram þá skoðun að styrkurinn hefði verið mútugreiðsla vegna einkavæðingar á hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja og þar setti ég fram eftirfarandi tímalínu um upphaf þessa ferlis:

• 20. desember Árni Matthíasen fjármálaráðherra og Jón Sigurðsson, viðskipta- og iðnaðarráðherra, fela einkavæðingarnefnd á fundi, að einkavæða hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja. Á sama fundi er bréf tekið fyrir þar sem Glitnir lýsir áhuga sínum á að kaupa HS.
• 29. desember Greiðsla FL Group, eins af eigendum Glitnis, upp á 30 milljónir berst inn á reikning Sjálfstæðisflokksins. Um svipað leyti eru greiddar 25 millur frá Landsbankanum.
• 1. janúar Lög um styrki lögaðila taka gildi.
• 7. janúar Glitnir og FL Group stofna fyrirtækið Geysir Green Energy ásamt  VGK-hönnun.
• 2. febrúar Reykjanesbær kaupir 2,5% hlut í GGE fyrir 175 milljónir. 
• 30. apríl GGE eignast hlut ríkisins, til viðbótar hlutnum í HS frá Reykjanesbæ. Samtals er GGE með 32% og reyndi síðar meir að eignast meir, bæði um sumarið og svo hefði REI-sameiningin skilað um 48% hlut í HS.

Á þessum tíma stýra hrunvaldar tveir sem kallast Sjálfstæðisflokkur og Framsókn, bæði ríki og borg auk þess sem Reykjanesbær er á valdi Sjálfstæðisflokksins. Báðir þessir aðilar eru vel tengdir inn í bankanna með einkavæðingarnefnd sem inniheldur menn sem komu bönkunum í hendur ósvífinna fjárglæframanna, ÍAV í hendur góðra vina þar sem setið var báðum megin borðs og svo að ógleymdum Símanum sem er í höndum eins skelfilegasta fyrirtæki landsins sem enn skrimtir: Exista.

En nóg um það. Hlaupum aðeins hratt yfir sögu í þessu ferli öllu. Um sumarið þá er REI stofnað, fyrirtækið sem átti eftir að verða banabiti fyrsta samstarfs frjálshyggjuflokkana beggja í borgarstjórn. Sameina átti REI og GGE svo maður rifji það upp, og þar kom einmitt Hitaveita Suðurnesja mjög svo við sögu. Hlutur OR í Hitaveitu Suðurnesja átti að renna inn í hið sameinaða félaga og GGE kæmi með sinn hlut einnig inn í þetta. Í kjölfarið átti einnig að gleypa hlut Hafnarfjarðarbæjar af hinu sameinaða fyrirtæki og athyglisvert er að skoða það sem stendur í frétt um óánægju Hafnfirðinga með þetta:

"Í tilkynningu sem Árni Sigfússon bæjarstjóri Reykjanesbæjar, og stjórnarformaður Hitaveitu Suðurnesja, sendi frá sér í gær kemur fram að samið hafi verið við Reykjavík Energy um að stofnað yrði sérstakt félag um dreifikerfið sem yrði í meirihlutaeigu Reykjanesbæjar, og annað um virkjanirnar sem yrði í meirihlutaeigu Reykjavík Energy. Fyrirtækinu verði því skipt upp í tvö félög."

Kunnuglegt er það ekki? Í dag er nefnilega staðan sú að Hitaveitu Suðurnesja var gert samkvæmt lögum að skipta upp í tvö fyrirtæki og þar af er annað þeirra, HS Orka komið i meirihluta-eigu Geysi Green Energy.

En aðeins meira um REI-málið því þegar meirihlutinn sprakk og Björn Ingi rölti út með rýtingasettið sitt fræga, þá hafði Sjálfstæðisflokkur náð þeim sáttum á milli sín að selja átti REI til einka-aðila með hlut HS og hugviti starfsmanna til áratugs eða tveggja innanborðs, bara ekki til FL Group því þeir voru ekki "réttir" aðilar að mati stuttbuxnagengisins stórvarasama.

REI fór fjandans til og ekki var hugað að einka(vina)væðingu á nýjan leik fyrr en kreppan skall á. Þá var þann fyrsta desember 2008 Hitaveitu Suðurnesja skipt upp í tvö félög HS Orku og HS Veitu, og stuttu síðar þá tilkynnti Árni Sigfússon það að sveitarfélögin ættu að kaupa landið af HS Orku og leigja þeim það til baka. Í framhaldi kom stjórnarformaður OR og tilkynnti með frjálshyggjuhreim það i miðjum hasar stórviðburða að OR ætlaði sér að losa sig við hlutinn í HS-fyrirtækjunum tveimur. Svo líður fram á sumar og Reykjanesbær sem er í stórum fjárhagskröggum selur hlut sinn í HS Orku til Geysi Green Energy, fyrirtæki sem er í reynd gjaldþrota(skuldar víst 23 milljarða en er haldið á lifi af bönkunum) og kaupin með fjármögnun frá óþekktu kanadísku fyrirtæki sem kallast Magma Energy sem myndi eignast um 10% í GGE fyrir greiðann. Magma er sama fyrirtæki sem sagðist ekki vilja hafa ráðandi hlut en hefur nú boðið í hlut OR og vill eignast ráðandi hlut í HS Orku nú sem myndi þýða að HS Orka yrði komin í hendurnar á einka-aiðlum að mestu leyti.

Skoðum aðeins þessi kostakaup öll sem Magma og GGE eru að fá. Samningurinn sem GGE fékk var ansi góður að mörgu leyti eða svo maður rifji upp úr annari bloggfærslu:

"Þá er reyndar áhugavert að skoða hvernig um var samið um greiðslu eða eins og segir hér í frétt Eyjunnar:

"Samkvæmt frétt um drögin á á vb.is verða þrír milljarðar króna greiddir með peningum, fjórir milljarðar með hlut GGE í HS Veitum og sex milljarðar með skuldabréfi sem greiðist á 7 árum. Þá felur samkomulagið í sér að Reykjanesbær kaupir landsvæði og auðlindirnar af HS Orku fyrir 1,3 milljarða króna. Á móti fær bærinn auðlindagjald sem getur numið allt að 90 milljónum króna á ári."

Sjáum nú til, skoðum þetta betur. Bærinn endar í raun með 1,7 milljarð í peningum, HS Veitu-hlutinn, skuldabréf og auðlindirnar sem skila samkvæmt auðlindagjaldi til bæjarins 90 milljónum á ári max. 90 milljónum af fyrirtæki sem veltir milljörðum á hverju ári samkvæmt ársreikningi?"

 Það sem komið hefur svo í ljós síðan ég ritaði ofangreint er að tekjur Reykjanesbæjar af þessari eign sinni voru eitthvað meiri áður en Sjálfstæðisflokkurinn tók til við að keyra fyrirtækið í kaf með klassískri aðferð frjálshyggjunnar, þ.e. reka það svo illa að sala er réttlætanleg, en áður var fyrirtækið að skila á annað hundrað milljóna í hagnað líkt og einhver benti á.Einnig má benda á það að HS Orka ætlar sér nú að margfalda orkuframleiðslu til frambúðar þrátt fyrir að þeir séu að fara framúr sér við Svartengi, svo framúr sér að það þurfti víst að grípa í taumana um daginn.

Skoðum svo hvað Magma/Geysir Green fá út úr kaupunum:

• Afnotarétt til 65 ára framlengjalegan til 130 ára
• Talsverð áhrif á atvinnusköpun á svæðinu og í raun geta ákveðið hverskonar starfsemi þrífst.
• Ódýrar auðlindir á útsöluverði með kúluláni til 7 ára á mjög lágum vöxtum og á mun hagstæðara verði en í Bandaríkjunum t.d. 

Hvað fá svo sveitarfélögin út úr þessu braski öllu? Það er góð spurning en á fljótt litið hallar ansi á þau:

• Reykjanesbær eignast HS Veitu að meirihluta
• Reykjanesbær fær pening til að setja inn í nær því gjaldþrota sveitarfélag
• Reykjanesbær fær örlítið fé á hvejru ári með auðlindagjaldi
• Reykjanesbær missir afnotarétt á auðlindum sínum til 130 ára
• Reykjanesbær tapar öllum tekjum af orkusölu til nýs álvers, gagnavers og annars iðnaðar til frambúðar, og öllum hagnaði af orkusölu.
• OR fær 3,7 milljarða inn í reksturinn.
• OR veitir kúlulán með einstaklega lágum vöxtum til 7 ára með veð í hlutabréfum. Miðað við verðbólgu og fleiri þætti þá má reikna með að OR stórtapi með því að veita þetta kúlulán sem gæti farið svo að þegar búið er að þurrka auðlindina upp þá geti menn skilað hlutabréfunum.
• OR selur hlutinn í HS Orku með tapi eða á 6,7 kr. hlutinn í staðinn fyrir 7,0 hlutinn sem keyptur var af Hafnarfjarðarbæ.
• Stjórn OR missir af hagnaði orkusölu vegna nýs álvers, gagnavers og alls hagnaðs í raun.
• Neytendur munu uppskera hækkandi orkuverð, skert lífskjör enn frekar og jafnvel orku- og vatnsskömmtun sé miðað við reynslu annara landa af svipuðum hlutum.
• Þjóðin öll glatar yfirráðarétti yfir einni af auðlindum sínum næstu 130 árin og jafnvel til frambúðar ef auðlindin skyldi hverfaá þeim tíma.

En hugleiðum fleiri þætti með þetta allt. Skoðum t.d. Reykjanesbæ og ástarsambandið við Geysi Green Energy. Einn af stærstu eigendum GGE er Glitnir sem á útrásartímanum var umsvifamikið í samstarfi við Reykjanesbæ. Reykjanesbær rekur fyrirtækið Fasteign til helminga við Glitni og er hlutverk þessa fyrirtækis að eiga og reka þær fasteignir sem bærinn þarf að nota. Virðist einnig standa styr um það félag innan bæjarfélagsins ef marka má þessa frétt hér. Glitnir var á tímum REI og einkavæðingar hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja í aðaleigu Milestone sem bróðir bæjarstjórans starfaði fyrir sem forstjóri SjóVá(og síðar meir í félagi við bróðir fjármálaráðherra tengdu fasteignum á Keflavíkkurflugvelli) og svo hinsvegar FL Group sem var einnig stór hluthafi í GGE þá. Einhvern veginn virðist þarna suður með sjó kristallast kunningjaklíkutengslin viðskiptalífs og stjórnmála sem kristallast í skúffufyrirtæki spillingarinnar sem staðsett er á Háaleitisbraut, nánar tiltekið í Valhöll.

Skoðum aðeins aðra hluthafa í GGE einnig.  Þar er Atorka hf. sem Glitnir eða Íslandsbanki eins og hann kallast í dag, á hlut í. Fl-Group eða Stoðir eiga þarna einnig hlut og svo má benda á að Landsbankinn á þarna einnig hut í gegnum eignarhaldsfélag erlendis og svo Horn fjárfestingafélag sem var stofnað til þess að sjá um hlutabréfa-eign Landsbankans sem fluttust yfir í Nýja Landsbankann. Gaman að geta þess einnig að innan þessara banka virðist minnst hreinsun á fólki tengdu hruninu og óeðlilegum viðskiptaháttum farið fram.Stærsti hluthafi í Atorku eru svo Þorsteinn Vilhelmsson í gegnum mismunandi félög og annar smærri er forstjóri Atorku, Magnús Jónsson einnig í gegnum mismundi félög. 

 Þriðji stærsti hluthafinn samkvæmt heimasíðu GGE er svo VGK-Invest eða verkfræðistofan Mannvit. Það sem er þó athyglisvert við VGK-Invest eru eigendur þar og það að VGK Invest tengdist einnig REI í gegnum 2% hlut. Þar má nefna fyrirtækið Landvar ehf. sem á um 35% hlut í VGK Invest en þetta fyrirtækja er í eigu sívinsælla sprelligosa sem hafa týnst um tíma eða Finnur Ingólfsson og félagar í S-hópnum, þeir Helgi Guðmundsson og Kristinn Hallgrímsson, líkt og bent er hér á í frétt DV um GGE frá því í sumar. En það er meira athyglisvert í þessari frétt um önnur tengsl tengd Glitni eða eins og segir hér:

"Árni Magnússon, fyrrverandi ráðherra og framsóknarmaður, hefur afskipti af framtíð GGE sem starfsmaður Íslandsbanka. Auk þess er Vilhelm Þorsteinsson yfirmaður fyrirtækjasviðs bankans, en hann er sonur Þorsteins Vilhelmssonar, aðaleiganda Atorku, stærsta hluthafa GGE. Hluthafar í VGK-Invest og Atorku hafa því bæði ættar- og flokkstengsl inn í Íslandsbanka."

 Til upprifjunar má minnast þess að Árni Magnússon var ráðinn þarna inn í Glitni á sínum tíma til að leiða orku-útrás fyrirtækjasviðs og Vilhelm þessi komst einnig í fréttir fyirr risakúlulán upp á 800 milljónir í gegnum eignahaldsfélag sitt AB154 ehf. Einnig er gaman að geta þess svona í framhjáhlaupi að um svipað leyti og Bjarni Ármanns og Hannes Smárason héldu fræga kynningu á REI, þá stóðu Árni Magnússon og Lárus Welding einnig í ströngu í New York við kynningu á orku-útrás Glitnis sem var æði vegleg eins og lesa má hér.

Kíkjum aðeins á OR þá og hverjir tengjast þessari sögu allri í gegnum REI og nú HS Orku-einkavæðinguna. Þar er bæði á ferð borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknar líkt og áður en þar eru einnig menn á borð við Hjörleif Kvaran sem var stór leikandi í REI-málum öllum(tók þátt í ráðningu Bjarna Ármanns m.a.) eins og má sjá hér í grein Péturs Blöndals í bloggfærslu Láru Hönnu. Einnig tengdist OR og REI, maður að nafni Ásgeir Margeirsson sem var eitt sinn aðstoðarforstjóri OR og hafði svo mikinn velvilja borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins að hann gat heimsótt Guðlaug Þór Þórðaróson á sjúkrabeð til að ræða það að taka þátt í stofnun GGE á milli jóla og nýárs, eða um svipað leyti og FL Group millifærði inn á reikning Sjálfstæðisflokksins. Ásgeir þessi endaði sem forstjóri Geysi Green Energy síðar.

Þegar maður lítur yfir sviðið þá fer maður að hugsa um hverjir eru búnir að vera persónur og leikendur í þessu öllu frá því að hlutur ríkisins í HS var einkavæddur og ágætt að búa til lista yfir hverjir koma við sögu:

• Árni Sigfússon og bæjarstjórn Sjálfstæðisflokks í Reykjanesbæ
• Hjörleifur Kvaran
• Guðlaugur Þ. Þórðarson
• Árni Magnússon
• Bjarni Ármannson
• Hannes Smárason
• Ásgeir Margeirsson
• Finnur Ingólfsson og S-hópurinn
• Borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknar
• Stjórn OR sem er að góðum hluta skipuð Framsóknar og Sjálfstæðismönnum.
• Einkavæðingarnefnd með yfirumsjón fjármálaráðherrans Árna Matt og viðskiptaráðherrans Jón SIg en hún var skipuð eingöngu fulltrúum Framsóknar og Sjálfstæðisflokks.

Ég veit ekki um ykkur en maður byrjar að leggja saman tvo og tvo ósjálfrátt og komast á þá skoðun að þarna sé taka tvö á REI-málinu í gangi, með fulltingi hrunflokkana tveggja, og ný svikamylla sett á sviðið.  Þegar maður lítur á það einnig að eignarhald Magma er óljóst, maður veit ekki hverjir standa á bak við það eða hverjir koma þar nálægt, þá byrjar maður að fyllast óhugnanlegum gruni og ekki bara þeim gruni sem ég reifaði eitt sinn, að þetta tengdist endurkomu Bjarna Ármanns til landsins, heldur að þarna sé á ferð tilraun útrásarvíkinganna siðblindu að hætti rússnesku oligarkanna, til að nýta sér ástandið til að hagnast óhemjulega á meðan þjóðinni blæðir út fyrir þeirra tilstuðlan. Og svo þegar bent er á það á vefsíðu sem kallast Independent Icelandic News að Halldór J. Kristjánsson sé farinn til Kanada til að vinna við fjárfestingar á orkusviði, þá byrjar hrollurinn að læðast upp bakið. Það er nefnilega einnig tekið fram að hann tengist þessum "viðskiptum" á Suðurnesjum.

Því meir sem maður horfir á þetta mál því meira tel ég að þetta verði að stöðva með öllum tiltækum ráðum og ég ætla að skora á fólk að gera það sem Lára Hanna Eiríksdóttir hvetur til, þ.e. að senda Steingrími J. Sigfússyni póst og biðla til hans um að koma í veg fyrir þetta og svo hinsvegar að senda þingheimi póst og biðla til þeirra um að hætta að vera skúffufyrirtæki útrásarvíkinga við Austurvöll og taka sig saman um að koma í veg fyrir að auðlindirnar sem ÞJÓÐIN á, verði komið í hendurnar á óprúttnum viðskiptamönnum af útrásartagi og tryggja að hið opinbera sjái um eignarhald og rekstur á orku-auðlindum okkar hvort sem það þurfi að fara í þjóðnýtingu til að bjarga þeim úr klóm frjálshyggjunnar eður ei. 

Eða viljum við glata öllu okkar, því sem gæti skipt sköpum fyrir framtíð þjóðarinnar, úr höndum almennings og þjóðarinnar allar til vafasamra fjárfesta og fjárglæframanna með tilstuðlan tveggja gerspilltra flokka? Ég veit allavega hvort ég vill. Orkan er okkar allra, ekki eingöngu þeirra sem eiga fé eða stjórnmálaflokkog það er okkar að tryggja að við, börn okkar, barnabörn og þjóðin öll hafi yfirráðarétt og nýtingarrétt á henni til framtíðar.

Lærum af reynslunni, brennum okkur ekki á sömu mistökum og aðrar þjóðir, brennum okkur ekki enn eina ferðina á tilraunum frjálshyggjunnar til að ræna okkur verðmætunum og komum í veg fyrir þetta.

 Að lokum vill ég benda fólki á það sem Hannes Friðriksson og Lára Hanna Einarsdóttir hafa skrifað um málin.

 

 

 

 

Upplýsandi fundur með Magma