Farinn með bloggið annað

Hef ákveðið að færa skrif mín annað vegna dráps náhirðarinnar á Morgunblaðinu sem trúverðugum fjölmiðli. Mun allavega um tíma rita bloggfærslur á þessum stað:

http://agnark.wordpress.com/

Bið ykkur vel að lifa.

Er hið Nýja Ísland andvana fætt?

Þegar búsáhaldabyltingunni lauk, þá leið manni eins og uppreisnarmönnum í lok Stjörnustríðs. Helstirni ríkistjórnarsamstarfsins hafið sprungið, Svarthöfðar Sjálfstæðisflokksins þeyttust á brott án nokkurrar ábyrgðar á hermdarverkum sínum á borð við IceSave eða mútugreiðslna vegna einkavinavæðingar á Hitaveitu Suðurnesja hvað þá bankanna. Baráttan stóð þó áfram um tíma þar sem Keisarinn sjálfur sat sem fastast í Seðlabankanum en varð þó að leggja á undanhald síðar, eftir hetjulega baráttu þeirra sem sáu að sér innan þings. Reyndar tókst þó öflum Keisarans þar á bæ að tefja nóg til að undanhaldið yrði sem sársaukafyllst fyrir þjóðina og náðu svo örlitlum hefndum með því að sjá til þess að þjóðin fengi ekki skýrt umboð til þess að búa til nýja samfélagssátt, hvað þá að auðlindir yrðu í þjóðareign.

Fyrsti sigurinn var í höfn en keisarinn og náhirð hans voru kænir líkt og er valdsjúkra manna háttur, háttur þeirra sem hafa blindast af valdahrokanum, siðblindunni og græðginni sem Fjórða Ríki Frjálshyggjunnar taldi sem dyggðir á meðan heiðarleiki, samviska og réttlæti öllum til handa voru lestir og annarlegar hvatir, sem ætti að berja út úr fólki með misnotkun valds og stjórnsýslu. Keisarinn og hirð hans nýtti tímann nefnilega vel og virðist hafa náð vopnum sínum á ný og stefnir að því að gera allt sem það getur til að ganga milli bols og höfuðs á fylgismönnum hins Nýja Íslands því samfélag með réttlæti, gagnsæi og von er eitthvað sem er andstætt allri hugmyndafræði Keisarans, náhirðar og yfirstéttar kvótagreifa, auðmanna, Viðskiptaráðs og bankaþrjóta sem Flokkinn eina dýrkar og verndar.

Einhvern veginn lítur sviðið út svona, fyrsta stóra orrustan um Nýtt 'Island er að tapast á meðan stuttbuxnastormsveitir og skilanefndir Svarthöfðanna, fara hamförum í að berja niður alla mótstöðu gegn Gamla, spillta Íslandi. Afskriftir til handa kvótagreifum og auðmönnum eru framkvæmdar með kennitöluflakki og velvild bankanna á meðan Intrum og innheimtudeildir bankanna ganga fram líkt og dauðasveitir gegn almenningi sem hefur orðið fyrir gríðarlegri kjaraskerðingu og eignamissi, þökk sé sömu banka- og auðmönnum, mönnum sem ganga í burtu frá milljarða skuldum og fá samt að kaupa sér 700 þúsund kr. sturtuhausa eins og ekkert sé. Bankaleynd er beitt eins og bjúgsverði gegn öllum þeim sem vilja upplýsa glæpi og spillingu og lítið sem ekkert er gert til þess að ná fram réttlæti gegn þeim sem hrunið orsökuðu, hvort sem það eru auðmenn, bankamenn eða yfir-Svarthöfði náhirðarinnar sem siðblindur færði okkur Ísþrælkun með illyrmislegt glott á vör og slaufu um hálsinn.

Því miður er það svo að þegar maður lítur á þetta og fleiri þætti á borð við fáar, ómarkvissar aðgerðir í þágu heimilanna og varla má minnast á afnám verðtryggingu, ekkert er gert til að rannsaka mútugreiðslur til Sjálfstæðisflokksins, orku-auðlindirnar gefnar til sænsks skúffufyrirtækis sem er í eigu dularfulls og vafasams fyrirtækis í Kanada vegna þess að gerspilltir gæðingar hrunflokkana hagnast á því, útrásarvíkingar á borð við Jón Ásgeir og Björgólf Thor eru stilkfríir  þegar kemur að yfirheyrslum, hvað þá að eignir þeirra og annarra slíkra séu frystar á meðan sólbrúnkustjarna frjálshyggjuarms Samfylkingarinnar tilkynnir að gengið verði fram af fullkomnu miskunnarleysi og hörku gegn námsmönnum og bótaþegum sem grunaðir eru um svindl á kerfinu. 

Einhvernvegin þá færist yfir mann svartnættið á ný bara þegar litið er á þetta en einnig á það hvernig samfélagið er að þróast á ný yfir í sama Gamla(Íslands) farið. Stjórnmálamenn, spunaliðar þeirra og flokksdindlar hafa fundið öryggi hornatuð landans og dramb síns á ný og með þeirri vissu um að samfélagið sé að verða rólegt og tilbúið undir þrældóm lénsveldis auðmanna náhirðar, valdaætta, S-hóps, úlfa og svína, fara þeir fram og segja með sama fyrirlitningartón og gjarn var hjá talsmönnum Fjórða Ríkis Frjálshyggjunnar, að við sem tilheyrum þeim undirmálslýð sem þrælar fyrir þeirra gnægtum, að almenningur eigi að halda kjafti, borga bara og láta sér nægja að það verður birt skýrsla fyrsta nóvember. Bannað sé að spyrja spurninga, velta upp steinum, skoða ormagryfjur og vera til vandræða fyrir yfirstéttina sem hefur Alþingi í vasa sínum, í gegnum prófkjör og  kosningasjóði, því þessi skýrsla inniheldur hina fullkomnu synda-aflausn til handa stjórnmálamönnum, ráðherrum og ráðaneytisstjóra sem seldi í Landsbankanum kortér í hrun, þetta verður aðeins símadömu á samskiptasviði SPRON að kenna miðað við fullvissuna sem skín frá flokksdindlum sem fær mann til að halda að niðurstöðurnar hafi verið ákveðnar, aðeins átti eftir að semja umgjörðina um þær.

Fjölmiðlarnir taka svo undir þennan söng, eyða mestu púðri í innihaldsrýrar dægurfréttir á borð við ástarmál Paris Hilton og Ronaldo eða sokkabuxur Þóru Tómasar, meðan umfjöllun um mikilvæg mál fer fyrir ofan garð og neðan, blaður stjórnmálamanna í Kastljósi er í sama gír og áður, ekkert er stuggað lengur við þeim sem bannað var að styggja fyrir hrun heldur herða þeir tökin enn harðar á fjölmiðlum sínum, reyna að koma a stað þeirri ríkisskoðun að landinn á að þrælka en ekki hugsa með álitsgjöfum sem allir segja það sama í kór:"Við eigum ekki að vera vond við útrásarvíkinganna, þeir voru svo voða, voða góðir við okkur" milli þess sem þeir tala um að allir eigi að vera rólegir, skýrslan eina sé málið..Sumir ganga jafnvel svo langt að reka þá sem hafa skoðanir ekki þeim að skapi eða flækjast fyrir náhirð Keisarans og veldi spillingarinnar sem um frjáslhyggjunna sveipast. Þá blaðamenn sem ekki er hægt að reka er svo ógnað með kærum í gegnum Fjármálaeftirlitið sem svaf viljandi á verðinum og leit undan geispandi þegar til þurfti, enda var því eingöngu ætlað að þjóna þeim sem markaðnum stjórnuðu, ekki þeim sem markaðurinn græddi á.

Og hvernig er umræðan? Hún er að færast í sömu skotgrafirnar, sömu flokkadrættina og pissukeppnina þar sem foringja- og flokksdýrkunin er að kaffæra öll rök sem gera það að verkum að það þykir í góðu lagi t.d. að gefa auðlindir þjóðarinar, auðlindirnar sem framtíð okkar byggist á því það sé fótboltaliðið sem menn halda með, sem gerir það. Hvað er að slíku fólki? Er því sama um samfélagið?

Og mennirnir sem ættu að halda sig heima fyrir og halda kjafti vegna skammar, geta stormað óhikað nú í fjölmiðla án þess að fá óþægilegar spurningar, líkt og sölumaður IceSave sem mætir eins og fíkniefnasali í fjölmiðla og grenjar undan því að verið sé að bjarga fíklunum úr bráðri lífshættu vegna kattarskítsblandaða heróinsins sem hann seldi þeim. Ætti þetta fólk ekki að skammast sín, er illfyglum Bláu handarinnar svo gersamlega sneydd samviska og iðrun, að þeir telja sig hafa efni á þvi að rífa kjaft eftir það sem þeir gerðu okkur? Var siðblinda skömmtuð genetískt með aðstoð Kára í þennan kór, fyrir ríkisábyrgð á Decode?

Við bætist að gamla ömurlega pissuröflkeppnin um Jón Ásgeir vs. Davíð er að hefjast á ný, nú þegar landanum hefði átt að vera flestum ljóst að báðir aðilar eru í raun barátta eins Frankenstein-skrímslis frjálshyggjunnar sem var ekki nógu hlýðinn skapara sínum Dr. D.O. Frankenstein en sá hinn sami skapaði í veruleikafirru sinni, illvígan her stuttbuxnaskrímsla og sleppti þeim eftirlitslausum í frjálshyggjutilraunarstofu sinni til að sjá hversu fljót þau yrðu að rífa tilraunadýrin sem íslenskur almenningur kallast, á hol. Erfitt er að sjá hvor er verri því þeir eru báðir stikufríir hrunvaldar sem iðrast einskins og svífast einskins í sínum Freddy vs. Jason-slag, en við sem búum hér í þessu landi þurfum að þjást og blæða  fyrir afleiðingar gjörða beggja(og fleiri slíkra), jafnvel lengur en börn og barnabörn okkar lifa.

Ég er svartsýnn já, ég er það því samfélagið og atburðir síðustu vikna og mánuða er ekki að gefa manni von um að nokkuð breytist hér frekar en áður. Fátt eitt gefur manni von hér á haustmánuðum og óútprentuð skýrsla frá rannsóknanefnd sem maður hefur vissar efasemdir um vegna orðsins "Alþingis" sem hengt er við nafngift hennar, mun ekki varla breyta neinu. Hví segi ég það? Því viðbrögð stjórnmálastéttarinnar eru mjög fyrirsjáanleg og keimlík viðbrögðum yfirstéttar hrunvalda. Enginn verður dreginn til ábyrgðar úr stjórnsýslu, engir þingmenn eða ráðherrar þurfa að gangast undir landsdóm, enginn þarf að sæta ákærum fyrir landráð eða aðra þá glæpi/vísvítandi gáleysi sem þeir frömdu, samtryggingin er nefnilega ofar réttlætinu og ofar þjóðinni enda gætu upplýsingar um sérstaka fyrirgreiðslu stjórnmálastéttarinnar í Landsbankanum annars farið á stjá. Þó má reikna með að fundinn verði millistjórnandi eða skúringakerling út í horni til að kenna um hrunið. Enda er alltaf slíkum peðum er vel hægt að fórna í þeirri von um að skríllinn friðist svo auðmennirnir og stjórnmálaflokkarnir fái að halda áfram með sitt klíkræði sem aðalgrunnstoð samfélagsins um ókomna tíð.

Hvar er réttlætið í þessu? Hvar er vonin? Hvar er varðstaðan um að hið Fjórða Ríki Frjálshyggjunnar fái ekki að halda áfram ótrautt eins og ekkert hafi gerst? Hvar er hið Nýja Ísland sem okkur var lofað? Hvar er nýr samfélagssáttmáli og stjórnlagaþingið sem talað var um en hefur dottið út af borðinu að því virðist, kæft með kodda þingsins í von um að enginn muni eftir því í haust?

Því er ekki nema von að maður velti fyrir sér hvort baráttan fyrir Nýju Íslandi sé ekki andvana fædd, sérstaklega þar sem sumir baráttumannanna hafa fallið fyrir fagurgala hins Gamla Íslands og látið lýðskrum Keisarans og náhirðar hans afvegaleiða sig í baráttunni og barið á potta í takt við spunaskrum InDefence fyrir hrunflokkana tvo. Sum börn búsáhaldabyltingarinnar gleymdu meira að segja hugsjónunum, átu byltinguna og lögðust í hjaðningavíg sín á milli, stuttbuxnastormsveitum og Svarthöfðum stjórnmála og fjölmiðla, til mikillar skemmtunar og ánægju.

Maður veltir því einnig fyrir sér hvort þetta sé ekki töpuð orrusta(jafnvel stríðið allt) líkt og í fimmta kafla Stjörnustríðs: Keisaraveldið snýr aftur, og hvort það sé ekki best fyrir sem flesta að yfirgefa þá ísplánetu sem hér mun fyrirfinnast í  óbyggilegu samfélagi óréttlætis, spillingar og lénsskipulags náhirðarinnar, í þeirri von um að betri framtíð finnist í fjarlægari löndum, þar sem réttlæti er ekki eitthvað orð án merkingar, von er eitthvað sem þess er virði að lifa fyrir og samfélagssáttmáli er ekki eitthvað sem skeint er sér með á klósetti Gamla Íslands sem staðsett er í Valhöll.

En hver veit, kannski er svartsýnin of mikil hjá mér og ég er að líta á þetta vitlaust í myndlíkingu minni. Kannski á ég að vera bjartsýnn og líta á þetta sem erfiða baráttu hóps bandamanna við að halda víginu í miðri Ardennusókn örvæntingarfullra herja Fjórða Ríkis Frjálshyggjunnar, í þeirri von um að halda út þar til skriðdrekar hins Nýja Íslands undir forystu réttlætisgyðjunnar, komi þjóðinni til bjargar í þessari lokasókn náhirðarinnar gegn bjartari framtíð hennar.

Maður spyr sig.

Og hinn nýi ritstjóri er...

Eins og sjötíu prósent þjóðarinnar, þá hrökk ég í kút yfir þessum fréttum að hrunvaldurinn sjálfur, myrkrahöfðinginn af Svörtuloftum og Smjörklípuhöfðinginn, ætti að verða gerður að ritstjóra Morgunblaðsins og trúði því varla. Samt tók hjarta mitt kipp af ótta og hræðslu, hendur mínar gripu upp krossa, stjaka, hvítlauk, vígt vatn, langspil og annað sem beitt er gegn slíkum illum vættum og uppvakningum  sem læðast um í myrkrinu og nærast á sálum vorum.

Svo fór ég að hugsa aðeins málið og komst að annarri niðurstöðu. Ég fékk skyndilega þær grunsemdir að þetta sé enn einn spuninn því maður þyrfti annað hvort vera búinn að missa vitið, vera gersamlega blindur í viðskiptum eða svo skítsama um Morgunblaðið tl að ráða uppvakninginn skaðlega til starfa, nokkuð sem flestir geta séð og vottað um að séu slæm viðskipti fyrir fjölmiðil sem þarf að halda trúverðugleika, lesendum og áskrifendum á tímum kreppu og varla eru allir Sjálfstæðismenn svo hrifnir af Davíð að þeir tækju þeirri fyrirskipun frá flokksforystunni að gerast áskrifendur.

Nei, það er verið að búa til spennu, það er verið að undirbúa landann, koma af kaffistofu umræðu næstu daga, fá fólk til að nötra af hræðslu og kveðja skyldmenni sín til öryggis því að þegar stóra stundin kemur, þá verður lostið svo mikið, ánægjan svo mikil og hamingjan yfir því að ráðinn skuli til starfa ritstjóri sem höfði ekki bara til þeirra fáu sem fletta Morgunblaðinu í dag í von um að sjá dautt fólk í minningargreinum, heldur manneskja sem er hæfari en Davíð og höfðar til þeirra sem grilla á kvöldin jafnt sem þeirra sem yngri og gáfaðri eru, poppar upp blaðið og gerir það vinsælt.

Og nýi ritstjórinn sem tilkynnt verður um á fimmtudaginn er í raun:

ELLÝ ÁRMANNS!

Hún mun allavega gera mun betri hluti með Moggann en Dabbi, það geta flestir samþykkt.

Ekki búið að ráða nýjan ritstjóra

Hugleiðingar um sýnileika stjórnmálamanna og leiðtoga

Eitt af því sem hefur verið að naga mig upp á síðkastið , er umræðan um að Jóhanna sé ekki sjáanleg og svo söngurinn um að það vanti leiðtoga til að stappa stálinu í fólk. Ég hef aðeins sveiflast til með þessum söng, svona allt þar til ég fór að hugsa betur um þetta hluti en þá hef ég verið færast hægt og rólega í burtu frá þessum hrópum og köllum sem skipta engu máli í raun.

Nú hafa allir svosem frekar misjafnar skoðanir á aðgerðum ríkistjórnar(ég sjálfur er mishrifinn) og orðum stjórnmálamanna í fótboltaliðum leikskólans við Austurvöll, en þegar maður byrjar að spyrja sjálfan sig ákveðinnar spurningar um þessa umræðu. Hversvegna? Hversvegna þarf Jóhanna að vera svona sýnileg að mati sumra?

Fyrir það fyrsta þá þegar ég fór að hugsa um það, þá skiptir það mig engu máli hvað Jóhanna hefur að segja til að stappa stálinu í fólk eða hvað þá aðrir leiðtogar í stjórnmálum eða stjórnmálamenn. í raun skiptir það ekki máli hvað  stjórnmálamenn segja eða hvort þeir séu sýnilegir, það sem skiptir máli fyrst og fremst er hvað þeir gera. Sýnilegustu stjórnmálamennirnir eru nefnilega ekki þeir bestu endilega eða þeir sem gaspra hvað mest, líkt og sjást á úldnum undanrennusöngvum Sigurðs Kára og stuttbuxnadrengjanna sem sóttist eftir athygli með allskonar bulli sem skilaði okkur þjóðarþroti og siðrofi samfélagssáttmálans. Það sama á við sápukúlurnar sem fjúka út úr munni félagsmálaráðherra þegar hann mætir á svæðið í spjallið enda hefur varla nokkur skiljanleg og heil brú fundist í hjali hans, aðeins loðnir frasar sem ekkert innihald hafa.

Þá held ég að ég vilji frekar dauðaþögn frá stjórnmálamönnum og sjáanleg verk birtast í framkvæmd, innantómt hjalið kallar frekar fram kjánahroll sem fyrirfinnst einnig í tilkynningaskyldu spunahóps Framsóknar í InDefence og væli sölumanna dauðans yfir fíknó....fyrirgefið, sölumanni IceSave í Sjálfstæðisflokknum, yfir því að aðrir séu að taka á skítnum eftir þá. Semsagt aðgerðir, ekki orð eru það sem skiptir mestu máli, reynslan af íslenskum stjórnmálamönnum hefur sannað það.

En þá fer maður einnig að spyrja sig, hverjir eru þetta sem tala svo, hverjir eru þetta sem gagnrýna Jóhönnu fyrir að vera ekki allstaðar eða heyrast á hverjum degi í. Svarið er frekar augljóst þegar litið er yfir sviðið, það eru klappstýrur hrunsins úr Valhöll að mestu, það eru þeir sem koma úr stjórnarandstöðu sem láta mest og það eru spunahöfundar andskotans sem hanna þetta. Einn stór spuni um eitthvað sem skiptir marga engu máli en er bara þetta venjulega: að reyna að koma höggi á andstæðinginn og grafa undan honum á einhvern hátt með því að spila á tilfinningar fólks.

En hversvegna er hamast svona á þessu? Þarna telja menn sig hafa fundið einhvern veikleika stjórna, eitthvað sem þeir telja að höfði til tilfinninga fólks, eitthvað sem er hægt að láta fólk trúa um að skipti í raun máli þegar það gerir ekki "jack'n'shit" fyrir okkar daglega líf og heilsu, hvort einhver manneskja mæti til að hugga okkur í sjónvarpi eða útvarpi. Ef það sé málið, þá þurfum við að leita okkur öll sálfræðihjálpar ef við séum svo illa stödd að þurfa stjórnmálamann til að þerra tárin á kinnum vorum eða jafnvel einfaldlega gefast upp og fara héðan.

En svo er að skoða það sem fylgir eftir í þessum spunasöng einnig, ekki bara gagnrýnin á sjáanleika heldur hvað fylgir eftir alltaf, þessi gullna setning:"við þurfum leiðtoga". Já, við þurfum leiðtoga, sérstaklega ef maður er hræddur hægri maður sem hleypur eins og hauslaus hæna í kringum grillið sem þú hefur staðið við síðustu árin, hugsunarlaust og ekki vitað hvernig þú eigir að tala og svara. Fjandinn hafi það, ég skil þá fullkomlega líka, sitjandi uppi með Bjarna Ben sem leiðtoga og myndi votta þeim mína dýpstu samúð ef þeir ættu ekki allt hið versta skilið fyrir hrunið sem þeir iðrunar- og samviskulaust telja að að þeir beri enga ábyrgð á, né telja að eigi að gera nokkuð í átt til siðbótar og heilbrigðs samfélags á ný.

Enda þegar þessar hræddu hænur eru keyrðar í gegnum CSI-maskínur sem greina hvað hænurnar í raun vilja, þá má sjá að þær vilja allar eitt: þær vilja Davíð(eða klóm hans frá Kára) á ný til valda því hann kenndi þeim að þær þurfa ekki að hugsa, þær þurfa ekki að skipta sér að neinu, þær þurfa aðeins að tilbiðja og verja Leiðtogann. Ég veit allavega ekki um aðra en þegar minnst er á Davíð og Leiðtoga í sömu setningunni, þá byrja ég yfirleitt að sjá rautt, brýt glerið utan af neyðar-trommusettinu mínu og er tilbúinn í slaginn við að berjast gegn þeim uppvakningi hrunsins á ný og hinum lifandi dauða stuttbuxnaher sem ráfar um göturnar í leit að manneskjum til að nærast á. Við þurfum nefnilega ekki eitthvað gamalt, geggjað hró á ný til valda, sérstaklega eftir að viðkomandi gerði Seðlabankann gjaldþrota og hefur gert þjóðinni mun meiri skaða en Móðuharðindin á efnahagslegum sterum enda er slíkur uppvakningur, eingöngu til þess fallinn að sundra þjóðinni enn meir.

En þurfum við einhvern leiðtoga og alla þá leiðtogadýrkun sem íslenskum stjórnmálum fylgir miðað við reynsluna? Nei, engan veginn ekki því slíkt hefur hindrað alla lýðræðislega þróun og verið lýti á allri umræðu þessa lands þar sem fólk fylkir sér líkt og rollur á beit utan um forystuhrútinn sem má gera hvað sem honum sýnist líkt og fyrrnefndur Davíð, í þágu klíkubræðra og spillingar valdsins. Lög má brjóta, beygja, siðrof er fínt ef það þjónar flokknum og Foringjanum en leiðtogadýrkunin þjónar aldrei hagsmunum almennings þegar á heildina er litið. Nei, við þurfum ekki svona leiðtoga, hinn eina leiðtoga sem ræður yfir landinu og allir bugta og beygja sér fyrir og þeir sem gera það ekki, eru kallaðir geðveikir, Baugspennar fullir af annarlegum hvötum, fullir af sjúklegri öfund eða hatri og eru fífl, fávitar og asnar fyrir að skilja ekki mikilfengleik Leiðtogans eina. 

Ef við þurfum leiðtoga, þá þurfum við ekki leiðtoga sem standa í pólitisku skítkasti eða lýðskrumi í von um völd flokksins eina(og klíkubræðra) framar hagsmunum þjóðar, við þurfum ekki leiðtoga sem sveiflast til með vindinum eftir skoðanakönnunum, við þurfum ekki leiðtoga sem er þjónn auðmanna og Viðskiptaráðs, við þurfum ekki leiðtoga sem gefur vinum sínum auðlindir og banka landsins, við þurfum ekki leiðtoga sem nærist á pólitískri spillingu og við þurfum alls ekki leiðtoga sem telur að valdið sé hans eins og hirðarinnar sem hann dýrka.

Nei,,þá þurfum við frekar marga leiðtoga en ekki einn, sem skilja orðið samvinnu, sem skilja það að leggja þurfi til hliðar stuttbuxnadeildir og spunameistara, sem skilja að froðublaður skipti minna máli en framkvæmdir, leiðtoga sem segja okkur umbúðarlaust hvernig hlutirnir eru í raun, leiðtoga sem þora að taka óvinsælar ákvarðanir á kostnað pólitískrar framtíðar sinnar, og marga samhenta leiðtoga sem myndu einbeita sér að því að vinna að því koma landinu á það stig að hér verði til heilbrigt samfélag sem rísi upp úr gerspilltri ösku Fjórða Ríkis Frjálshyggjunnar, samfélag sem maður getur verið stoltur af því að hafa upplifað að sjá verða til.

En eitt veit ég þó fyrir sjálfan mig, eftir þessa stuttu naflaskoðun um leiðtoga og slíkt, að ég þarf ekki að fá einhvern leiðtoga til að stappa í mig stálið, ég þarf ekki að hlusta á froðu spunameistara um að allt reddist ef leiðtoginn eini ráði, ég þarf ekki að sjá smettið á stjórnmálamönum til að líða betur því ég veit hvað það er sem fengi mig til þess að rísa upp úr þessari ösku, fengi stálinu stappað í mig, fengi mig til þess að fá von á ný að spillingin verði sigruð og framtíð verði sjáanleg, og það er eitt orð sem kristallar það.

 

 

RÉTTLÆTI!

 

 

Afsökunarbeiðni til þjóðarinnar

 Mín kæra þjóð(fyrir utan útrásarvíkinga, bankamenn, Sjálfstæðismenn og önnur samviskulaus fól sem leitt hafa okkur í glötun),

 ég er búinn að horfa lengi í gaupnir mínar, hljóður og fullur af iðrun. Í dag langar mig til að biðjast vægðar af ykkur og bera fram afsökunarbeiðni í þeirri von um að þið getið einhvern tímann fyrirgefið mér þær syndir sem ég játa hér.

Til nánari útskýringar og formála fyrir þá sem vilja vita hversvegna ég leita mér fyrirgefningar svo sál mín geti hvílst, þá tók ég þátt í stofnun, störfum, kosningabaráttu og skrifum fyrir Borgarahreyfinguna í þeirri trú að það fólk sem færi inn á þing, væri heilt og heiðarlegt fólk sem væri hafið yfir það að festast í persónulegum erjum, engum til góðs. Því miður brást mér bogalistin þá og líkt og ég sagði frá áður, fóru leikar þannig að ég yfirgaf hreyfinguna eftir hið fræga Alzheimer-bréf. Þó ég hafi gengið á brott fullur vonbrigða yfir því hvernig leikar höfðu þróast, þá vonaði ég svo innilega að fólk gæti náð sáttum, að fólk gæti náð að horfa frá persónulegum deilum og horfa í átt til heildarinnar því manni þótti þetta sárt, sérstaklega með tilliti til margs hins góða fólks sem innan hreyfingarinnar starfaði, að horfa upp á það sem fór fram.

Reyndin var önnur, þetta var falsvon, von sem var fyrirfram dauð þó ég neitaði að horfast í augun við það sem var að: þinghópurinn var ónýtur að atgervi þegar kom að samvinnu, sáttfýsi, auðmýkt, virðingu við aðra og heilindum í samskiptum við annað fólk, nokkuð sem ég komst að í einkasamtölum við þá sem ég treysti en gátu ei meir þegar að þinghópnum, duttlungum og einræðis-æsingi þeirra kom.

Enda fór sem fór, í stað þess að nota það tækifæri sem landsfundur Borgarahreyfingar var, til að ná sáttum, sáðu þau meiri sundrungu með hrokafullri hundsun lýðræðis og hafa gert það að verkum að breytingarafl það sem lagt var af stað í upphafi, er stórskaðað, rúið trausti líkt og þingflokksformaðurinn, orðið að athlægi og mælist nú rétt svo í upphafsfylgi. Ég vill samt taka það fram að margt af því fólki sem valdist til stjórnar nú og áður, það fólk sem eltir þingmennina eða heldur ótrautt áfram er margt hvert gott fólk sem hefur hjartað á réttum stað, og ég innilega vona að það fólk geti náð að rífa Borgarahreyfinguna upp úr öskunni(og hinir einstaklingarnir sem heilir voru en fylgdu þrenningunni, snúi aftur...án þrenningar að sjálfsögðu).

 Ég játa að í dag er ég fíflið, bjáninn sem féll fyrir fagurgala, kjáninn sem féll fyrir látbragði gæðaleikara sem gaspra um hugsjónir og lýðræði af falskri innlifun, án þess að hafa nokkurn skilning á þessum orðum eða öðrum slíkum.

Ég játa að hafa haft von í mér um að þetta fólk hefði í sér þann félagsþroska sem til þyrfti í samstarfi með öðrum, gæti séð að sér og reynt að ná sáttum.

Ég játa að í dag er ég heimski maðurinn sem lagði á plóginn með trú fávitans um að hægt væri að breyta einhverju í stjórnmálalífi landsins en hef líklegast átt þátt í að stórskaða von um að ný framboð geti sprottið upp og breytt hinu pólitíska landslagi til frambúðar.

Kæru Íslendingar og aðrir íbúar þessa sokkna skers(-fyrrgreindir að sjálfsögðu), ég vill biðjast afsökunar á eftirfarandi hlutum:

• Ég biðst afsökunar á því að hafa lagt vinnu, orku og hjarta í það að koma þessum einstaklingum á þing sem líta á alla sem eru á annarri skoðun sem fífl, fávita og aumingja.
• Ég biðst afsökunar á því að hafa komið fólki til valda sem skortir alla þá auðmýkt, gagnkvæmu virðingu, heilindi og siðferði til að koma á hugarfarsbreytingum.
• Ég biðst afsökunar á því að hafa komið til valda, fólki sem talar um lýðræði en getur ekki sætt sig við niðurstöður þess, líkt og sást á landsfundi Borgarahreyfingarinnar, hvað þá skilið að lýðræði byggist m.a. á því að stundum tapar maður í kosningum.
• Ég biðst afsökunar á því að hafa komið einstaklingum inn á þing, sem umbreyttust í það sem barist var gegn á mettíma, hvort sem það var vegna blekkinga eða ógeðisdrykk brugguðum á þingi úr svita Davíðs Oddsonar, táfýlu Finns Ingólfssonar og krókódílatárum Árna Johnsen.
• Ég biðst afsökunar á því að hafa trúað því um tíma að þessir einstaklingar myndu geta brotið odd af oflæti sínu og reynt að tala sig niður á sameiginlega niðurstöðu þó hún væri ekki hin fullkomna lausn.
• Ég biðst afsökunar á því að hafa brugðist því fólki sem reyndi hvað það gat til að lægja öldur innan hreyfingarinnar, öllu því fólki sem reyndi að starfa í þágu hreyfingarinnar en uppskar fyrirlitlegt yfirlæti þingmanna og þá sem börðust við þennan þríhöfða þurs í þeirri von um að hægt væri að ná sameiginlegri sátt, með því að yfirgefa það á ögurstundu í stað þess að leggja mitt á vogarskálarnar.
• Ég biðst innilega og af öllu mínu hjarta, alla þá afsökunar sem kusu þessa einstaklinga inn á þing á grundvelli orða og skrifa minna, og trúðu því sama og ég: að þau færu þangað inn af heilindum en ekki persónulegum metnaði.
• Einnig vil ég að lokum nota tækifærið til að biðjast afsökunar á öðru illvirki sem ég framdi og skaðaði íslensku þjóðina til frambúðar: ég vill biðjast afsökunar á því að hafa kosið Sjálfstæðisflokkinn með Davíð Oddson efstan á lista og átt minn þátt í að halda honum við völd. Sál mín mun brenna í víti fyrir það um alla ókomna tíð ásamt Ice-Slave skuldum sem brennimerktar eru svo í hold mitt:" Með ást frá FL-okknum."

Ég vona því að hinir ágætu landar mínar og þjóð mín góð, geti fyrirgefið mér heimsku mína, fyrirgefið mér syndir fávitans sem trúir að það sé til gott fólk sem vill vel, fyrirgefið mér heimskupör og illvirki þau sem þetta brölt mitt hefur skilað, að í stað þess að hafa komið þjóðinni á þing, þá á ég þátt í að koma sjálfhverfum, hrokafullum ÉG-um á þing, sér einum til dýrðar og öðrum til kjánahrolls.

Ég lýt nú höfði  mínu í auðmýkt og bíð eftir dómi ykkar(og sögunnar) með von um fyrirgefningu synda vorra,

Agnar Kr. Þorsteinsson

P.S. Það skal tekið fram að útrásarvíkingar, bankamenn, Sjálfstæðismenn og önnur fól sem hafa sundrað samfélagi voru og sökkt skerinu, þurfa ekki að sættast við mig eða fyrirgefa. Þeir teljast ekki til þjóðarinnar né annarra mennskra samfélaga eftir hermdarverkin sem þeir frömdu og iðrast ei nú né nokkurn tímann um ókomna tíð, enda væri það „óábyrg meðferð á samvisku".

Hreyfingin verður til

Magma-leiksýning fáránleikans í Hringleikahúsi REI-hópsins

Í dag ákvað ég að skjótast fyrr úr vinnuni til að ná leiksýningu sem sett var á svið af REI-leikhópnum fræga í Hringleikahúsinu við Tjörnina. Kallaðist sýningin Magma mín-auðlindargjafarblús í D-moll og í henni átti að koma fram aragrúi af þekktum stjörnum á borð við útrásarvíkinga, S-hóp, heimspeking frjálshyggjunnar dr. Hannes og aðra frægar stjörnur sem kætt landann af svo miklum fögnuði að efnahagskerfið hrundi. Söguþráðurinn gekk út á súrrealíska sirkussýningu þar sem hópur strengjabrúða frjálshyggjunnar með 30 silfurpeninga í stað sálar, áttu að koma auðlindakjötbita í kjaft hrægamma og hýena sem ráfuðu um í skugganum og kipptu í strengjabrúður sínar. Til mótvægis voru þarna til staðar hinir sjö samuraiar sem áttu að segja NEI!NEI!NEI! í hálfvonlausri fyrirfram ákveðinni baráttu.

Ég reyndar var aðeins seinn fyrir þannig að ég kom inn í mitt upphafsatriðið þar sem fýlulegur gargari blés út úr sér froðukenndum sápukúlufrösum frjálshyggjunnar og  hver léleg lygin fauk á fætur annari. Áhorfendum var lítið skemmti yfir þessu atriði, einkum vegna ósannfærandi ofleiks og innihaldsleysis prímadonnu verksins, og létu því í ljós megna óánægju sína sem prímadonnan fúla átti skilið og henni til mikils pirrings, enda hélt hún að viðbrögðin yrðu mun betri við þessu verki sem hafði í fyrri uppfærslu heitið REI-kurrinn mikli eða hvernig við dvergarnir sex ætluðum að stinga oddvita okkur í bakið en fengum rýtingasett sjálf í bakið.

Eftir smá rokkaðan söng frá hópi samurai-anna sjö sem vakti bærilega hrifningu áhorfenda sem þótti ýmislegt í textanum eins og talað úr hjarta sínu, þá átti að koma fram aðalatriði sýningarinnar eða S-hópurinn með Finn Ingólfs nokkurn í fararbroddi. Spennan var því einstaklega rafmögnuð orðin þegar salurinn var myrkvaður og tjöldin dregin frá við söngpúlt andskotans undir tilkynningarsöng forsetabrúðarinnar:"Og héééér er FINNUR!"

En nei, ekki stóð Finnur þarna með strengjasveit sinni S-hópurinn, heldur var þar eingöngu ódýr eftirlíking sem söng söngva Finns líkt og léleg útgáfa af Geir Ólafs að taka Frank Sinatra á hátíðarstundum. Út úr honum dundi falskur Einkavinavæðingarsöngur Finns en flestir ættu að kannast við viðlagið:

"Ekki benda á mig, sagði Framsóknarmaðurinn.

Þetta kvöld var ég að ræna almannasjóði,

spurðu þá sem ekki voru hér,

ég ábyrgist að smjörklípan lendir þar."

Við þessa svik og pretti brugðust áhorfendur mjög reiðir við enda vörusvik í besta falli og landráð í versta dúr. Hrópuðu þeir ótt og títt:"Hvar er Finnur? Finnum Finn!" og skimuðu um allt en sáu hann ei leynast í skugganum glottandi yfir þessum hrekk sínum. Loks varð einum áhorfenda nóg boðið yfir þeim ögurlegheitum sem í þessum einstaklega falska söng fólst og kastaði hann því krónu á sviðið til að reyna að kaupa þögn í blæðandi eyru áhorfenda. Ekki gekk það né þagnaði þessi forsöngvari fjandans þrátt fyrir örvæntingarfyllri og hærri boð þeirra sem í stúku sáttu og hrökkluðust einstaka jafnvel í burtu, hálfgrátandi og miður sín upp á slysavarðastofu til að láta gera að eyrnaskaðanum.

Þegar eftirherman illræmda lét loks sviðið eftir, þá reyndu hinir sjö samuraiar að koma fram mótbárum og hafa áhrif á heila og heyrnarlausar strengjabrúður sem sumar hverjar voru sendar upp til að fara með „Ekki benda á mig, allir aðrir bera ábyrgð"-sönginn sem kunnur er frá þessum brúðukór og þykir einstaklega heimskulegur og illa saminn. Gerði það áhorfendur enn reiðari og sárari yfir þeim drottinsvikum sem þessi leikhópur framkvæmdi gegn þeim og öðrum þeim sem þurfa að greiða fyrir uppsetningu í allt að 130 ár(með sérstökum 9,3 milljarða aðgöngumiða fyrir leikhúseigendur).

Var því orðið frekar reitt, pirrað og sárt andrúmsloft þegar prímadonna steig digurbarkalega á ný upp á sviðið í lokasöng sem leiddi til endi þessa mikla harmleiks í söngleikjaformi.  Einstaka áhorfenda sem ekki vissi betur, dreymdi í smástund að út um gribbulegan munn kæmi jákvæður söngur sem gæfi von um farsælan endi. Sú von hvar um leið og prímadonnan glotti illkvittnislega að áhorfendum og hóf upp sinn frægasta og leiðinlegasta söng sem reglulega er sunginn af laglausum stuttbuxnadrengjum í ránsferðum:"Bendum bara á Samfó, það eru okkar einu rök."

Galaði hún og gargaði af svo mikilli innlifun hrokans og ákefð að hægðir sínar missti hún í brækur og til hliðar gekk hún með saurslóðina á eftir sér, fullviss um ofurframmistöðu sem nísti sálir áhorfenda inn að beini. Svo reyndist ekki fara enda voru áhorfendur einfaldlega í losti yfir frammistöðunni og hinni ógeðfelldu,s viksömu sýningu sem í hroða sínum slæi út stanslausa sýningu á Anti-Christ Lars Von Triers, með áhorfandann læstan til 65-130 ára í A clockwork orange-hjálminum fræga.

Lokasenan rann upp þar sem hinir sjö örvæntingafullu samurai-ar hrópuðu Nei-nei-nei! Á meðan strengjabrúðurnar kölluðu Já-Já-Já þegar kippt var í spotta af brúðumeisturum úr Magma, Capacent Glacier, Valhallar-kórnum og strengjasveit S-hópsins. Áhorfendur voru þá búnir að fá nóg, hrópuðu réttilega að strengjabrúðurnar væru að svíkja þá sem borguðu fyrir „show"-ið og voru búnir að fá nóg þegar kippt var fast í Gísla, brúðuna glaðlyndu sem hafði verið límdur fastur við Fésbókar-uppfærslur.

Þessi hræðilega sirkussýning andskotans endaði svo með því að prímadonnan stóð upp og byrjaði að benda til áhorfenda í valkvæðni með sömu einbeittu kuldalegheitum og þeir böðlar sem velja hvort menn lifi eða deyi í vinnubúðum einræðisríkja. Féllu fingur hennar á drengi nokkrum sem hafði séð aumur á henni og fært henni salernisrúllu til skeiningar. Skipti þá engum togum að þrír einkennisklæddir útkastarar og dyraverðir valdsins gripu drengstaulann og kunningja hans tvo sem ekki voru sáttir við að þurfa að borga gjaldið mikla fyrir svona lélega sýningu. Voru þeir keyrðir niður og reykspóluðu svo inn hluti af sérpantaðri stormsveit sem beðið hafði verið um sem gestaleikarar, í óaðfinnanlegum gæsagangstakti til aðstoðar dyravörðum valdsins.

Leikararnir flestir kvöddu þá sviðið, sumir glottandi og glaðir yfir því að hafa blekkt áhorfendur svo vel á meðan einstaka stóð eftir til að fylgjast með viðbrögðum áhorfenda sem létu í sér heyra reiðina sem best var lýst í orðum gamals öryrkja sem stóð þar hokinn með hækju sína og hrópaði sannleikann sára til lélegra strengjabrúðna sem eftir stóðu:" Þið ættuð að skammast ykkar!"

Því hélt maður út frekar dapur, reiður og sár eftir þessa hörmungasýningu sem kostað hefur alla þá sem á horfðu, alla þá sem leikendum greiddu og alla þá sem í uppsetningu áttu: yfirráð auðlinda til 65-130 ára að viðbættu 9,3 milljarða króna tapi leikhópsins á uppsetningunni. Þó var reynt að draga úr tapinu með því að segja að í staðinn fengjust 30 milljónir á ári í svokallað auðlindagjald þó við mættum ekki nota sjálf auðlindirnar í jafnlangan tíma og hefur liðið frá stofnun lýðveldisins.

Lokadómur er því á þessu verki að sjaldan hafa slíkar hörmungar sést hvort sem það var handrit eða leikstjórn. Leikhópurinn óheyrilega falskur og augljóslega fjarstýrt meirihlutameginn. Minnihluti leikhópsins átti þó góða spretti og virkaði á köflum að hann væri einlægur en náði þó ekki tilætluðum árangri. Uppsetning, leiktjöld og sviðsetning augljós og illa gerð með geigvænlegu tapi sem gæti kostað framleiðendur og áhorfendur alla framtíð og von í auðlindalausu landi fyrirtækjaræðis.

Vonandi verður þessi leikhópur  frjálshyggjunnar og leiksýning spillingar lögð niður um alla tíð, öðrum sem sársaukafullt víti til varnaðar.

Sala í HS Orku samþykkt

Opið bréf til borgarfulltrúa vegna Magma-samnings

Eftirfarandi bréf var sent á alla borgarfulltrúa:

"Til borgarfulltrúa allra þó þessu sé sérstaklega beint til borgarfulltrúa meirihlutans,

Nú verður tekið fyrir á borgarstjórnarfundi mál sem er eitt hið mikilvægasta sem sést hefur í hugum margra. Á þessum fundi eruð þið nefnilega að taka þá ákvörðun um hvort þið ætlið að afhenda eigur almennings í hendur erlends skuggafyrirtækis sem enginn veit raunverulega hver á og rekið er af mönnum sem virðast eiga margt sameiginlegt með Gordon Gekko, þegar ráðgast er við herra Google.

Ég ætla því að reyna að höfða til skynsemi ykkar allra í þeirri von að flokksgleraugu verði lögð til hliðar og hugsað verði umi, ekki bara hagsmuni Reykvíkingana  sem greiða ykkur launin heldur þjóðarinnar allrar . Ég ætla því að benda ykkur á nokkur atriði samningsins til umhugsunar:

• Magma notar eignalaust skúffufyrirtæki fyrir viðskiptin. Það er ákveðin vísbending um 2007 hugsunarhátt ósvífinna og samviskulausra þrjóta viðskiptalífsins og við hverju má búast.

• Engar raunverulegar eignir eru fyrir þessum viðskiptum, aðeins veð í hlutabréfum og hrunið hefur kennt flestum Íslendingum að slíkt er jafn nothæft og að nota sandpappír í stað skeinispappírs. 

• Samningurinn inniheldur í sér vexti upp á 1,5% af kúluláni til 7 ára. Bandaríkin sem fá hæstu lánshæfiseinkunn fá samkvæmt Bloomberg, best 3% lán. Þetta bendir augljóslega til að þetta sé brunaútsala og verið sé að afhenda þetta fyrirtæki sem ekkert er vitað um, gerir þetta enn vafasamra.

• Á sama tíma er verið að greiða 4,5% vexti af láni vegna kaupa á sömu hlutabréfum og það verðtryggt.

• Ákveðinn blekkingarleikur er settur fram með verðið þar sem lánið er í dollurum en er reiknað yfir í krónur. Miðað við það sem komið hefur fram þá má reikna með að ef og í raun þegar krónan hækkar, þá muni enn minna koma til almennings en reynt er að halda fram. Gengisáhættan og óljóst hjal um álverðstengingu að hluta gefur enga skýra mynd, heldur vekur upp einstakan vafa um ábata.

• Samkvæmt útreikningum sem ég hef undir höndum og fleiri hafa séð frá hlutlausum aðila, þá er tap OR af þessum samning 9,4 milljarðar sem er ívið hærri tölur en kom fram hjá Samfylkingunni. Það fellur allt á almenning í raun því OR þarf að hækka verð til að ná því tapi inn og nóg skuldar OR fyrir þó þetta fé bætist ekki við. Hverjir borga svo það tap? Ekki þið sem á okkur nærist, aðeins við sem tilheyrum þeim undirmálslýð sem þið teljið eingöngu mjólkurkýr og kallast almenningur.

• Með því að samþykkja þennan samning eruð þið meðsek í því að afhenda auðlindirnar í hendur einkaaðila í 65-130 ár, nokkuð sem þið hafið ekki siðferðislegan rétt að gera.

Nú veit ég ekki hvort verið sé að þrýsta á ykkur af áhrifamönnum úr viðskiptalífinu, hvort liðkað hafi verið með kaupunum með greiðslum undir borðum í reykfylltum bakherbergjum flokksklíkna eða hvort aðilar tengdir ykkur séuð að græða á þessu persónulega en eitt veit ég þó, að samningurinn er hroðalegur miðað við allt sem fram er komið. Þegar miðað er svo við atganginn og laumuspilið með kaup Magma frá upphafi, þá virðist þarna vera á ferð nýtt REI-mál miðað við að þarna sjást flestir af sömu leikendum eða verra. Sá orðrómur gengur nefnilega um að þið séuð í raun að fara að hleypa S-hóp, Bjarna Ármanns eða öðrum slíkum vörgum sem í raun standa á bak við Magma, til að rífa enn meiri sár á sálu þjóðarinnar og stefna framtíð hennar enn meir í átt til myrkurs vonleysis og kannski reglulegs rafmagnsleysis.

Slíkar gjörðir hafið þið ekkert vald til, það vald ber ykkur ekki því að auðlindir þjóðarinnar og nýtingarréttur er landsmanna allra að ákveða um. Það vald er ekki á færi smákónga sem hafa sett heilt sveitarfélag á hausinn eða stjórnmálaafla sem virðast ekkert hafa lært af REI-málum, hruninu og öðrum djöfulskap þeirra sem hafa aðeins aur í hjarta og blindaða af glýju gullgrafarans sem einskis svífst. Það er ekki heldur í valdi borgar-, bæjar- og sveitastjórna að taka svona afdrífaríkar ákvarðanir sem varða hagsmuni og lífsgæði komandi kynslóða í landinu án þess að um það ríki í samfélaginu þverpólitísk sátt og almennur vilji til þess. Ekki hefur ykkur verið veitt neitt slíkt umboð til þess af hálfu þjóðarinnar fyrir hrun og hvað þá eftir, ekki hefur ykkur verið veitt slíkt umboð til þess að vera með bruna-útsölur kortér í kosningar, ekkert umboð hafið þið til að taka svona ákvörðun án almennrar umræðu í samfélaginu.

Ég æski þess því að þið horfið ekki lengur á hlutina með flokksgleraugum lituðum hagsmunum klíkubræðra, heldur horfið og hugsið út frá því sem þið voruð ráðin til og hafnið þessum samning. Ef þetta sé svona glæstur samningur þá skuluð þið bjóða ríkinu að kaupa þetta á sömu kjörum eða það sem best væri að einfaldlega gefa Reykvíkingum eða landsmönnum öllum hlut í HS Orku svo það haldist í almannaeign. Fyrir slíkt geta margir þolað smá hækkun á rafmagnsverði, vitandi það að það fé fer til samfélagsins en ekki misjafnra manna af því tagi sem sett hafa þjóðina á hausinn.

 Ef skynsemin til að segja nei við þessum samning, er ekki á færi ykkar þá skuluð þið líta á þetta sem uppsagnarbréf um leið því ekki vill ég hafa slíka starfsmenn á launum, starfsmenn sem hugsa ekki um hag minn heldur gefa eigur minna og annarra með stórfelldum skaða fyrir alla eigendur. Ég vænti þess svo að þið látið ykkur þá hverfa í gleymsku sögunnar ásamt þeim viðeigandi minnisvarða sem ritaður verður í þessum dúr:"Engin verk gjörðu þau af viti heldur létu af hendi í misyndismanna veski, það eina sem þau ekki máttu: framtíðina og vonina sem í auðlindunum fólst."

Kveðja,

Agnar Kr. Þorsteinsson

P.S. Það skal tekið fram að ef svör berast þá verða þau birt opinberlega en eina gilda svarið í raun, er NEI við Magma-samning þriðjudaginn 15. september."

 Smá beiðni til allra sem vettlingi geta valdið. Ef þið viljið láta óánægju ykkar í ljós eða viljið sýna að ykkur standi ekki á sama, mætið þá á pallana á mrogun eða sendið tölvupósta, hrngið eða faxið í borgarfulltrúa áður til að láta skoðun ykkar í ljós.  

 

Til varnar nafnleysi í samfélagi ógnar

Ég hef verið aðeins hugsi yfir þessari nafnleysisumræðu því að mörgu leyti hefur hún verið á einn veg: þ.e. þar sem lítill minnihluti nafnleysingja eru sóðar og níðingar, þá skuli ganga í skrokk á þeim öllum. Því hef ég ákveðið að stíga fram og taka aðeins upp hanskann fyrir hinni nafnlausu umræðu á netinu, eitt af því sem er óvinsælt af hálfu þeirra sem vilja stýra öllum umræðum og yfir tjáningarfrelsi drottna.

Þegar ég byrjaði að blogga þá ákvað ég að byrja með dulnefnið AK-72, sem er samsett úr stöfum í nafni mínu og fæðingarári. Tvennt var það sem olli þessari ákvörðun og það var að ég var að færa mig hikandi inn á þennan ritvöll sem bloggið er og svo hinsvegar það sem var aðalástæðan: ég var ekki með skoðanir sem voru vinsælar, þ.e. ég gagnrýndi Sjálfstæðisflokk og Framsókn fyrir það fyrsta og svo hafði ég sterkar skoðanir gagnvart forarpytti íslensku þjóðarinnar: rasismanum, þjóðernishyggjunni og útlendingahatrinu sem einkennir umræðu þegar kemur að þessum minnihlutahópum. Enda fór sem fór, maður lenti í eldheitum umræðum og fékk á sig hatursfullar athugasemdir frá fólki sem skrifaði undir nafni og maður skildi alveg fullkomlega hversvegna nafnleysi getur verið gott i umræðu þar sem maður tekur upp hanskann fyrir minnihlutahóp.

Svo kom þó að ég fór að skrifa undir nafni eftir beiðni frá ritstjóra Mogga-bloggsins en hélt þó þessu heiti á yfirborðinu enda myndaði það smá „buffer" að mér fannst. Og það kom líka í ljós að skrifa undir nafni hafði einmitt ákveðin áhrif því þegar leið á umræðu um múslima og fordóma gegn þeim sem ég tók þátt í, þá gerðist nokkuð sem vakti hroll hjá mér og ónot. Einn af verstu öfgamönnunum í þeirri umræðu sem ég tel að gangi ekki heill til skógar, tók sig til og gróf upp hvar ég vann, netfangið þar og byrjaði að senda mér óhugnanlega tölvupósta með hatursáróðri. Ég bað hann um að hætta þessu og sagði honum að ég hefði ekki beðið um að fá svona viðurstyggð senda. Svar hans var að hann teldi sig hafa fullkominn rétt á því, hann væri að fræða mig um hætturnar af múslimum og þverneitaði að taka mig af póstlista sínum heldur hélt áfram að senda póst.

 Ógnin af þessu var einnig augljós, ofstækisfullur kynþáttahatari og kristinn öfgamaður taldi sig geta gert hvað sem er og óhugnaðurinn sem fylgdi þessu, lifið með manni í nokkra daga á eftir. Að lokum varð þó niðurstaðan sú hjá mér, að einfaldlega setja klikkhausinn í „junk-mail filter", lét vini mína vita af þessu og sagði þeim að ef  ég endaði lúbarinn eða með hníf í kviðnum, þá ætti að leita fyrst að grunuðum hjá íslenskum kynþáttahöturum sem fóru mikið um netheima. Ég ætlaði ekki að láta einhverja hálfslefandi, innræktaða amlóða hræða mig né hafa áhrif á mann.

 Þó bliknar þessi saga mín miðað við íslenskt samfélag eins og það hefur verið síðustu ár undir stjórn náhirðar og sauðskinsskálka. Það var og er samfélag ógnar og ótta ,samfélag þar sem mönnum er hótað eða refsað fyrir að segja skoðanir sínar, tjá sig eða jafnvel upplýsa um glæpi líkt og litli Landsímamaðurinn gerði. Hann var rekinn fyrir að fara til lögreglunnar og láta vita um glæp uppáhaldsdrengja Bláu handarinnar sem kreistir og kremur alla þá sem henni líkar ekki við, og átti víst erfitt með að fá vinnu eftir á. Orðið um að hann væri „uppljóstrari" var víst látið ganga meðal klíkubræðra sem seint fyrirgáfu að andlit „frelsis markaðarins" skuli hafa verið gripið með kúkinn í brókunum og milljónir í vasanum. Ef hann hefði aftur á móti farið hefðbundna leið og látið yfirmann vita, þá hefði þetta bara verið kæft niður og hann færður á milli deilda, líkt og einhverjir bankamenn lentu í þegar þeir urðu varir við óeðlilega hluti innan bankakerfisins fyrir hrun.

Það sama hefur gerst fyrir suma þá sem skrifa á netinu undir nafni hafa upplifað, þeim er hótað, þeim er ógnað og sviptir atvinnu fyrir að tjá sig um málefni líðandi stundar, skoðanakúgun er liðin af hálfu þeirra sem völd hafa eða valdinu þjónka. Þetta varð sérstaklega áberandi í vetur þegar fólk sem tók þátt í mótmælum þurfti að þola allskonar svívirðingar, hótanir, ógnanir og jafnvel rúðubrot og ofbeldi, en nei, það var í lagi, þetta voru bara kommúnistadrullusokkar, þetta voru atvinnumótmælendur og þeir voru ekki eins réttháir í augum þeirra sem grenja nú. Þá mátti svívirða, níða, hrækja á, berja á og já, talsmenn frelsisins gengu fram með blóðþorstaglampa, heimtandi harðari aðgerðir gegn því fólki sem dirfðist að standa upp úr sófanum og láta skoðanir sínar í ljós. En var þetta fólk að væla? Nei, það tók mestum skítnum af æðruleysi því það ætlaði ekki að leyfa rökkum níðinga flokkakerfisins  að brjóta sig niður og myndaði skel ólíkt þeim stjórnmálamönnum, flokksdindlum, fjölmiðlamönnum og vörgum viðskiptalífsins sem vilja stýra allri umræðu.

En það eru ekki bara þeir sem skrifa og tjá sig á netinu sem lenda í svona, það eru líka þeir sem tjá sig á vinnustöðum þar sem yfirmenn þola ekki „rangar" skoðanir líkt og gerðist með einn ættingja minn sem vann hjá einu borgarbatteríinu. Hann lét gamminn geysa í einum kaffitímanum þar sem hann hraunaði aðeins yfir Framsóknarflokkinn, nokkuð sem nýja yfirmanninum með valdastandpínuna líkaði ekki við. Þegar verkstjóra-jæjað kom, þá var ættinginn dreginn inn á skrifstofu og honum tilkynnt það í ógnvekjandi tón að svona ætti hann ekki að tala og það yrði séð til þess að honum yrði sparkað ef hann talaði svona um Framsóknarflokkin aftur. Ættinginn gerði það eina rétta í stöðunni, sagði honum bara að eiga sínar hótanir, gekk út og fékk sér aðra vinnu, nokkuð sem var auðvelt fyrir mann með hans menntun og reynslu.

En í samfélagi ógnar og ótta sem hið „Gamla Ísland" var og er, þá er ekki svo hægt um vik á mörgum stöðum að gera hið eina rétta í stöðunni og storka skoðanakúgaranum. Tökum sem dæmi, þá sem búa út á landi og í litlum bæjarfélögum eða þorpum. Þar er nefnilega mun erfiðara að vera með „óvinsælar" skoðanir hvort sem það er að leggjast á móti álverum eða vera ekki með sömu skoðun og aðalatvinnurekandinn eða stjórnmála-aflið í þorpinu, það gæti haft alvarlegar afleiðingar í för með sér, ekki bara fyrir hann heldur einnig fjölskylduna. Þar er nefnilega hægt að beita hóprefsingu og ég efast ekki um að þeir sem valdið hafa, þeir sem tala mest um „frelsi einstaklingsins og markaðsins" og „tjáningarfrelsið má ekki hindra" hafi refsað mönnum fyrir að tjá sig undir nafni enda hafa þeir sem kenndir eru við skrímsladeild og náhirð oftast verstir verið.

Þetta leiðir því að öðru, þetta tal um hræsnina sem felst í því að tala um „frelsið" en þola ekki að aðrir hafi aðrar skoðanir. Hræsnin á bæ þeirra sem heimta að skrúfað sé fyrir skoðanir eða hvassa gagnrýni eða heimta að einhver yfirritskoðari taki á mönnum sem skrifa undir nafni, líkt og nýbakaður þingmaður nokkur sem aðhyllist „frelsið", telur að eigi að gera við hvassan skrifara sem dirfist að urra í áttina að honum. Hvar er frelsið þá ef þingmaður getur látið þagga niðri í gagnrýnanda sínum?

 Slepjan sem liggur svo í orðum margra þeirra sem stíga fram nú sem siðapostular og fulltrúar vandlætingar, er í senn hræsin og velgjuvaldandi. Aðilar sem allir eiga sök á því hruni sem hefur orðið hér, aðilar sem hafa ekkert lært af hruninu og dreymir um hið „gamla Ísland" rísi upp á ný sem Fimmta ríkið. Og hverjir eru þeir þegar litið er yfir hringleikahús íslenskrar umræðu?

• Stjórnmálamenn sem væla hvað mest undan að landinn blaðri á netinu og nota yfirskin um „netníð og nafnleynd". Sjálfir sjá þeir ekkert að notkun dulnefna ungliða sinna eða hópa sem birtu auglýsingar í þeirra þágu með lítt dulbúnum og jafnvel frekar árásargjörnum áróðri fyrir kosningar og nú í sumar. Nei, þá var það í lagi, því andstæðingurinn er skotmark sem í lagi er að beita nafnlausu níði gegn. Það er nefnilega munur á því að vera nafnlausi Jón eða Háaleitis-Jón þegar kemur að persónulegu skítkasti.
• Viðskiptamennirnir sem settu landið á hausinn grenja nú undan umræðunni, heimta „lockdown" á slíkt því það á ekki að líðast að þeir sem borga skaðann eftir þá fái að tala um gjörðir þeirra. Við bætist að viðskiptamenn vilja að sjálfsögðu stjórna algjörlega umræðunni um sitt fyrirtæki eða útrásarvíkinganna sem eiga fyrirtækin en kveinka sér undan neikvæðri umræðu, umræðu sem þeir geta ekki stjórnað og tengist oft á tíðum hvernig þeir haga sér. Nei, hegðun þeirra er alltaf til fyrirmyndar enda eru það bara eðlileg viðskipti að ræna fólk ævisparnaðinum og setja heila þjóð á hausinn.
• Blessaðir fjölmiðlarnir sem þegja margir hverju þunnu hljóði yfir því að FME gangi harkalega fram til að þagga niðri í þeirra stétt fyrir að kjafta frá glæpum eigenda fjölmiðlanna. Nei, þá er betra að vera hlýðinn og þægur hvutti, styggja ekki eigendur og stjórnarmenn sem eiga fjárhagslega hagsmuni undir t.d. brunaútsölu á orkuveitum.

Þó er kannski hræsni fjölmiðlageirans mest pirrandi því þar stíga fram sjálfumglaðir fjölmiðlamenn sem riddarar réttlætisins gagnvart nafnlausum netverjum og setja sig á háan stall en gæta sín ekki að þeir standa á klettabrún tvískinnungsins. Tvískinnungsins sem felst í nafnlausum áróðurs og árásardálka sem kallast Staksteinar eða Fuglahvísl, nafnlausar ritstjórnagreinar og kjallaragreinar Svarthöfða og Velvakanda. Ekki sjá þeir neitt að allskonar slíkum meinfýsnum og jafnvel skítlegum dálkum því eins og fuglar AMX sem hvísla hvað meinfýsilegast, þá horfa þeir bara með augum ránfuglsins illa og hlæja illlýsislega líkt og hýenur viðskiptalífsins sem þeir þjóna.

Nei, það sem fer fyrir brjóstið á þessum þremur vandlætingarhópum er fyrst og fremst að allt sé ekki eins og það á að vera, að umræðan sé stjórnuð að hætti hins gamla Íslands þar sem stjórnmálamenn og fjölmiðlamenn sitja eins og þægir seppar við matardallinn frá húsbændum sínum úr yfirstéttinni, í þeirri von um að fá að pissa á gullskreyttu klósetti húsbóndans einn daginn. Þeirra gremja er fyrst og fremst ein, að almenningur hafi skoðanir, að almenningur sé hættur að skilja að hans hlutverk sem hálfmenni þrælastéttar sé að halda kjafti, borga skuldir yfirstéttarinnar og vera niðurlægð fótþurrka valdsins um ókomna tíð.

Og hvað þá með bloggara marga sem koma fram undir nafni? Margir þeirra öskra og æpa um hryðjuverkamenn, asna, fávita geðveiki, föðurlandsvik og fleira í þeim dúr undir nafni, oft á tíðum með helbláan fálkann sitjandi á öxlinni, sama fálka og hefur rifið landið á hol og kjamsar nú á vænum kjötbita rifnum úr holdi almennings. Margir þeirra eru engu betri en verstu nafnleysingjarnir, flokksdindlar til hægri og vinstri sem jarma möntruna sem kokkuð er upp á flokkskrifstofum, en hneykslast nú á þeim sem skrifa nafnlaust, nafnleysingjum sem skrifa jafnvel mun betra og fágaðra en heimskuleg níðskrif margra nafngreindra fréttabloggara eru. Margir nafnleysingjana skrifa betri orðræðu, skila skýrari hugsunum og fallegra máli en fréttabloggarinn illræmdi, margir þeirra rökræða og það er aðeins háttur þess sem er komin í rökræðulegt gjaldþrot að byrja að tala um að fólk sé ekki marktækt í skrifum ef það sé nafnlaust.

Að lokum að þegar litið er yfir sviðið og nafnleysingjarnir eru skoðaðir í samanburði við þá nafngreindu, þá kemur oft í ljóst að fámennur hópur nafnleysingja er með níðið en þeir sem raunverulega eru verstir eru innantómir fréttabloggarar og heimskuleg skrif nafngreindra kjaftaska sem geysast fram með svívirðingum um allt og alla sem varla er samhengi í. Níðskrifin ógeðfelldu sem gagnrýnd eru nú blikna oft í samanburði við níðskrif hinna nafngreindu og nafnlausu sem þóttu flott og fín af þeim þríhöfða þurs valdsins áður á meðan það beindist gegn mótmælendum síðastliðinn vetur eða öðrum þeim sem "gamla Ísland" taldi óvin sinn.

Þó eru nafnleysingjarnir svínslegu eða orðljótustu nafngreindu netverjarnir ekki mesta hættan við lýðræðislega umræðu eða svartasti bletturinn á henni því þá er alltaf hægt að hundsa. Nei, þeir sem eru svarti bletturinn og ógn við málefnalegar umræður og lýðræðislegar rökræður, eru flokksdindlarnir og leiguþý auðmanna sem geysist um víðan völl í vernd fyrir húsbændur sína með heimtingum um ritskoðun og þöggun á þeim sem ekki hafa „réttar" skoðanir.

Þeir eru nefnilega fulltrúar hins gamla, spillta Íslands sem vill ná völdum á ný. 

Magmalof Moggans og útreikningar vegna Magma-samnings OR

Sumar fréttir fær mann til þess að klóra sér í hausnum og sumar þá sérstaklega, þ.e. "fréttir" sem eru í raun einhliða kranablaðamennska settar fram til að verja ákveðinn aðila. Um það má segja þegar litið er yfir þessa áróðursfrétt Morgunblaðsins sem síðustu daga hefur breytt haus sínum í Magma-blaðið þegar kemur að því einkafyrirtæki sem er að ná yfirráðum yfir auðlindum þjóðarinnar á Suðurnesjum. Í þessari grein er greinilega eingöngu notast við gögn OR sem er stjórnað af REI-flokkunum í borginni og viðmælandinn er aðeins einn: forstjóri OR sem var ansi nátengdur REI-málinu og reynt að fegra málið eða þæfa það líkt og tekst sumpart í þessari grein þar sem ekki er reynt að skýra hlutina þannig að almennur lesandi geti gert sér grein fyrir hlutunum. Nei, flækjustig viðskipta-orðtaka og annars slíks sem notað var til að rugla fólk í feluleik bankanna og engir upplýsandi útreikningar settir fram um hvort þetta sé gróði/tap fyrir Reykvíkinga, nokkuð sem ég birti hér síðar í þessari ádrepu allri.

Við vitum svo sem og höfum alltaf vitað að afstaða Morgunblaðsins ræðst fyrst og fremst af hagsmunum Sjálfstæðisflokksins og ákveðinna auðmanna sem þeim eru þóknanlegir, og slikt eins og venjulega virðist eiga við nú. Þetta hófst fyrir helgi með lofgjörð fyrir helgi um Magma sem var eins og klippt frá 2002 úr Morgunblaðinu nema búið að skipta út Samson í staðinn fyrir Magma og Ross Beatty í staðinn fyrir Björgólfs-feðga. Slík var slepjan og lofgjörðin frá almannatengsli þeirra sem skrifaði greinina og framkallaði fram kjánahroll dauðans þá.

Eitthvað impraði svo Jónína Ben á varnaðarorðum um Magma og HS Orku, manneskjan sem varaði mann og annan við Kaupþing og Baug og hvernig íslenskum bönkum var stjórnað, með harkalegum viðbrögðum ritstjórans en hvort það hafi verið réttmætt eða óréttmætt gagnrýni og svar, veit ég ekki enn þar sem ég hef ekki lesið greinina hennar.

En það sem einkennir grein Moggans þó er að reynt er mjög hlutdrægt að gera lítið úr allri gagnrýni og fegra hlutina sem felast í hinni "tæru snilld" samningsins. Þar er skautað framhjá mörgu eða jafnvel mishermt eða hálfsannleikar með engum gagnrýnum spurningum. T.d. er tekið fram að erlend lán OR séu með 1% vöxtum en er það svo? Hvar er yfirlitið sem sýnir það því það var sagt einhversstaðar annars staðar að lægsta lán OR hefði þessa vexti en lánasafnið væri með 1-9% vexti í heild sinni. Þess skal getið að Bandaríkin sem fær hæstu lánshæfiseinkunn fær víst best 3% vexti samkvæmt Bloomberg, þegar það tekur lán en ekkert er spurt út í slíkt.

 Þó má finna athyglisverða punkta snemma í greininni sem ég vona að séu réttir svo sem:"Kveðið er á um það í samningnum að eigandinn megi ekki taka nein verðmæti út úr HS orku með eignasölu og jafnframt að arðgreiðslur fari inn á vörslureikning sem standi undir tryggingabréfinu. Þá verður árlega ráðist í virðisrýrnunarpróf og fari virði veðsins undir ákveðin viðmiðunarmörk í gefinn tíma, þá þarf kaupandinn að leggja fram auknar tryggingar eða greiða inn á lánið. Annars hefur OR heimild til gjaldfellingar og eignast þá selda hlutinn aftur, auk þess að halda eftir 3,5 milljarða staðgreiðslu."

Eins og venjulega þegar Morgunblaðið eða Magmablaðið, fer í vörn fyrir þá sem stjórna þar á bak við tjöldin, þá er auk þess skautað framhjá ýmsum hlutum svo sem að gagnrýnin beinist alveg sérstaklega að því að þarna er verið að afhenda einkafyrirtæki nýtingarréttinn í 65-130 ár og tryggir þeim algjört vald yfir atvinnu-uppbyggingu á svæðinu, nokkuð sem er einfaldlega dulbúin einkavæðing. Það má benda t.d. á að einmitt Bandaríkin sem forkólfar fasisma fyrirtækjaræðis og frjálshyggju, horfa oft aðdáunaraugum til, miðar við 10 ára nýtingarrétt. Má jafnvel gera að því skóna að þetta sé tilraun sem veirð sé að framkvæma til að athuga með næstu skref:einkavinavæðingu OR og svo Landsvirkjunar ef Sjálfstæðisflokkurin skyldi ná völdum á ný,þjóðinni til mikilla hörmunga og endaloka vonar hennar um upprisu frá blindri illsku græðgisvæðingar frjálshyggjunar sem kom okkur á kné.

Margt fleira má svo sem setja út á þessa áróðursblaðamennsku fyrir leikvöll REI-flokkana í OR óg þáttakanda þar sem enn á ný eru farnir á stjá en það sem er þó mjög umhugsanavert er eins og Borgarahreyfingin benti á, er sú staðreynd að þarna eru sveitarfélög að braska með eigur þjóðarinnar allar án þess að farið hafi fram umræða í samfélaginu eða þverpólitískt sátt mynduð um þetta. Þarna er verið að nýta tækifæri kreppunnar til að einkavæða til vafasamra aðila, kanadísks Gordon Gekkos, fyrirtækis sem ekki er vitað um hver á en gæti verið í eigu útrásarvíkinga eða Rio Tinto. Auk þess hefur engin heildstæð stefna verið mynduð í orkumálum og því virkar þetta sem að það sé verið að reyna að koma því í gang að auðlindir þjóðarinnar verði einkavæddar áður en menn vakni upp við þann vonda draum að þjóðin á ekki neitt, Sjálfstæðismenn hafi náð að selja allt frá sér í gegnum sveitarfélögin.

Að lokum þá langar mig til að taka mér smá bessaleyfi og birta hér sláandi útreikninga um hina "tæru snilld" samningsins sem OR hefur gert við Magma sem ég og fleiri hafa fengið sent. Tölurnar þar lýsa nefnilega tapi Reykvíkinga á þessum samningi, nokkuð sem mun skila sér í hærra orkuverði með versnandi lífsægðum og verri skuldastöðu fyrir OR sem í dag skuldar um 210 milljarða. Þetta er framkvæmt af manni sem er ekki flokkstengdur eða slíkt, svo sú vörn fer og hann biður líka um það að þetta verði hrakið með tölfræði, nokkuð sem sárlega vantar í allan málflutning þeirra sem ætla að lauma þessum samning í gegnum borg og býli. Hér er sá útreikningur allur:

"Ágæti lesandi,

Í ljósi þess að athugasemd sem ég skrifaði inn á bloggsíðu Láru Hönnu Eiríksdóttur varðandi sölu Orkuveitur Reykjavíkur á 31.23% hlut sínum í HS Orku til Magma Energy hefur verið notuð víða í skrifum annarra aðila um málið vil ég útskýra aðeins betur niðurstöðu mína í þessu máli.

Síðan ég skrifaði upphaflega athugasemd mína um samning OR við Magma Energy, hefur samningurinn verið birtur, sem eru mjög góðar fréttir.  Það breytir smá útreikningum mínum en því miður ekki í aðalatriðum.  Tap Orkuveitu Reykjavíkur á sölunni til Magma Energy eru tæpir 10 milljarðar króna án tillits til áhrifa verðbólgu og gengisbreytinga næstu 7 árin.

Lát mig reyna að útskýra hvernig ég reiknaði dæmið, og hvet svo alla sem geta hrakið útreikningana - með öðrum útreikningum - að gera það.  Því ég vona fyrir hönd eigenda Orkuveitu Reykjavíkur og Íslendinga að þetta sé allt mikill miskilningur og að fjárhagslegur hagur þeirra hafi verið tryggður.

A.  Beint bókfært tap

Beint bókfært tap af sölunni er ISK 3,695 milljónir og reiknast svo (allar tölur hér að neðan eru í milljónum króna, 1,000 milljónir = 1 milljarður):

ISK milljónir	Skýringar	Bókfært	Söluverð	Tap
Keyptir hlutir af Hafnarfirði	1	7,078	5,655	-1,423
Hlutir í eigu OR	2	8,675	6,402	-2,273
Samtal		15,752	12,057	-3,695

 

Skýringar

 

1.  Keyptir hlutir af Hafnarfirði

OR keypti 896.154.577 hluti af Hafnarfjarðarbæ, kaupverðið tæpir 7.90 kr á hlut, eða 7.078 milljónir

OR selur Magma 896.154.577 hluti á 6.31 kr per hlut, eða á 5.655 milljónir

Bókfært tap 1.423 milljónir

 

2.  Hlutir í eigu OR

Bókfært verð hluta í eigu OR er 8.675, þetta gefur bókfært verð beggja hluta sem 15.752 milljónir

Söluverð Magma er önnur þekkt stærð, eða 12.057 milljónir

Þetta þýðir að eldri hlutir í eigu OR eru seldir með 2.273 milljóna tapi

 

Samanlagt bókfært tap er því 15.752 - 12.057 = 3.695 milljónir

B.  Vaxtakostnaður

Flóknara, og umdeilanlegra, er hvernig ber að reikna vaxtahliðina en meðfylgjandi eru þær forsendur sem ég hef notað:

Söluverð til Magma		ISK milljónir
Staðgreitt	30%	3,617
7 ára kúlulán	70%	8,440
	100%	12,057

 

• OR lánar semsagt Magma 8.440 milljónir í 7 ár.
• OR er mjög skuldsett fyrirtæki og á þessa peninga ekki í sjóðum. OR þarf því í raun að taka lán fyrir þessari upphæð eða eins og má líka orða það OR getur ekki greitt niður sín lán í dag um 8.440 milljónir því ekki fengið söluandvirðið að fullu greitt frá Magma. Því er fullkomlega eðlilegt að reikna vexti af þessari upphæð. Bæði vexti sem OR fær borgað fyrir að lána Magma þessa upphæð en líka þá vexti sem OR þarf að borga af þessari upphæð (því getur ekki greitt upp önnur lán því ekki fengið neitt greitt).
• Magma borgar OR 1.5% óverðtryggða vexti af þessari upphæð, það er staðreynd.
• Skv. árshluta skýrslu OR (30.06.2009) bera vaxtaberandi skuldir fyrirtækisins 0.1-9.325% vexti.
• Ólíklegt verður að teljast að OR fái vexti nálægt núllinu þessa dagana, ætli efri mörkin séu ekki líklegri.
• Hins vegar verður að teljast ljóst að ef OR fengi þessa 8.440 milljónir greiddar í dag þá myndi OR nota þá (vonandi) til að greiða fyrst upp óhagstæðustu lánin sín, þ.e. með 9.3% vöxtunum og því er sú vaxtaprósenta notuð hér

 

Lánsupphæð til Magma		8,440
1.5% Vextir inn (frá Magma)	1.5%	-127
9.325% Vextir út (m.v. vaxtaberandi kostnað OR)	9.325%	787
Nettó vaxtagjöld umfram tekjur á ári		660
Samtals vaxtagjöld umfram tekjur í 7 ár		4,623

 

Til viðbótar bætist að OR skuldar enn Hafnarfjarðarbæ fyrir hlutinn sem keyptur var af þeim.

Skv. samningum þá borgar OR Hafnarfjarðarbæ 50% strax, sem er álíka upphæð og 30% staðgreiðslan frá Magma.

 

Kaupverð á hlut Hfj		7,078
OR staðgreiðir Hafnarfjarðarbæ 50%		3,539
Skuld OR við Hafnarfjarðarbæ til 7 ára		3,539

 

Af skuld OR við Hafnafjarðarbæ þarf OR að borga 4.5% auk VERÐTRYGGINGAR, hér er ekki tekið tillit til hennar, en allir þekkja í dag hversu gríðarleg áhrif hún getur haft.

 

Vextir (greitt til Hafnarfjarðarbæjar) 4.5% á ári		159
Samtals vaxtakostnaður við Hfj.bæ á 7 árum án verðtryggingar		1,115

 

Út frá þessum forsendum er vaxtakostnaður OR ISK 5.738 milljónir á 7 árum

 

Vaxtagjöld umfram tekjur í 7 ár		4,623
Vaxtagjöld til Hafnarfjarðarbæjar í 7 ár		1,115
Samtals vaxtarkostnaður OR í 7 ár		5,738

 

C.  Samanlagt áætlað heildartap

Heildartap OR af samningnum er því áætlað ISK 9.433 milljónir án þess að tekið sé tillit til gengisáhættu (né verðtryggingarnar af láninu við Hafnarfjarðarbæ).

 

Beint bókfært tap		3,695
Nettó vaxtabirgði OR í 7 ár		5,738
Heildartap OR vegna sölunnar		9,433

 

Ef rétt þá reynist ekki "dýr Hafliði allur"

Almennt um gengisáhættu

Til viðbótar kemur gengisáhætta, en lánasafnsfléttugjaldeyrisstýringuskýringin hjá Guðlaugi G Sverrissyni, stjórnarformanni OR, í Kastljósi 1sta September 2009 var ansi loðin.  OR hefur vissulega beitt almennri gjaldeyrisáhættustýringu í gegnum tíðina, en því miður ekki tekist neitt sérstaklega vel til eins og ársreikningar þeirra sanna.  Því hef ég áfram mínar efasemdir um gengisvörn samningsins (sem verður auk þess að vera ansi öflug til að bæta upp tapið því eftir stendur ofangreint tap af samningnum, með eða án gjaldeyrisvarna).

Góð vaxtakjör?

Guðlaugur, stjórnarformaður OR, hélt því líka fram í Kastljósi 1 September 2009 að 1.5% vextir af skuldbréfinu til Magma væru góðir vextir þar sem stýrivextir í US væru nánast 0%.  Svona málflutningur er stórlega misvísandi.  Það fær enginn lán á stýrivöxtum, ekki einu sinni bandaríska ríkið (sem er með AAA credit rating) það þarf að greiða 3% vexti af sínum 7 ára lánum (www.bloomberg.com).  Þetta eiga allir stjórnarmenn í öllum fyrirtækjum að vita.  Magma er nýstofnað fyrirtæki sem hefur verið rekið með tapi hingað til.  Er það betri skuldunautur heldur en bandaríska ríkið að mati Guðlaugs?  Reyndar er það ekki móðurfélagið Magma sem er að kaupa hlutinn í OR, heldur sænskt eignarhaldsfélag í eigu Magma! 

Óbeint eignahald OR - Samræmist það úrskurði Samkeppnisráðs?

Eftir stendur að OR er með óbeina eingaraðild að HS Orku.  Þetta er vegna þess veðs sem tekið var í hlutabréfum Magma í HS Orku.  Þessi óbeina eignaraðild nemur 21.86% af heildarhlutafé HS Orku, sem er vel yfir þeim 10% sem OR mátti eiga í HS Orku.  Er samningurinn við Magma því í raun ekki ógildur?  OR ber skylda gagnvart eigendum sínum að tryggja að virði þessa hlutar skerðist ekki.  Hvernig hyggst OR að gera það ef félagið má ekki koma nálægt rekstri HS Orku?

Að lokum má benda á að það hefði mátt draga úr tapi OR af þessum samning með því að selja ekki öll bréfin (31,23%) í félaginu.  En samkvæmt síðasta úrskurði Samkeppnisstofnunar er OR heimilt að eiga áfram 10% hlut.  En auðvitað hefði OR ekki átt að taka tilboði Magma nema gegn 100% staðgreiðslu (fyrst Magma er svona góður skuldunautur þá hefði þeim ekki átt að vera skotaskuld úr því að fá lán erlendis). 

Ef útreikningar mínir eru réttir þá vona ég svo innilega að þessum samningi verði hafnað.  Það er ekki hægt að bjóða íslenskri þjóð lengur upp á svona vinnubrögð og svona viðskiptahætti.

Með kveðju,

Birgir Gíslason"

Ég vona svo að fólk sem ætlar að gagnrýna útreikningana sýni fram á það með tölfræði en ekki innantómum orðum flokksmataðs áróðurs um að allt sé rangt því flokkurinn segir að það sé rangt.

Fjölmennum svo á fimmtudag í ráðhúsið, mætum á pallana og látum óánægju okkar í ljós með veru okkar þar og sýnum jafnvel í verki.

 

 

Epli og appelsínur?

Tímalína fyrir ríkissaksóknarann sem vill ekki rannsaka

ÉG er búinn að klóra mér aðeins í hausnum yfir þeim fréttum að ríkissaksónari hefði ekki sýnt alls engan áhuga á að rannsaka greiðlsur FL Group til Sjálfstæðisflokksins né talið það mútur. Hann virðist eingöngu láta sér nægja skýringar mútuþegans sjálfs sem segir að ekkert sé að, þetta sé eðilegur styrkur.

Mig langaði því að draga upp frá gamalli færslu tímalínu sem gæti þó kannski fengið hann til að fá áhuga á þessu máli og svo skemmtilega vill til að það tengist Hitaveitu Suðurnesja sem er einnig hitamál þessa daganna vegna Magma-samningsins. Ég tel nefnilega upphafið á styrk FL og áframhaldandi brötli Sjálfstæðisflokksins við að koma Hitaveitu Suðurnesja í hendur einka-aðila, vera þarna og rifja því upp þessa tímalínu ef honum skyldi hafa yfirsést þetta. Hún er reyndar aðeins viðbætt vegna eins atriðis á milli jóla og nýárs 2006 sem kemur fram í grein Péturs Blöndals um  REI-málið illræmda.

Skoðum smá tímalínu í tengslum við einkavæðingu HS og stofnun GGE.

• 20. desember Árni Matthíasen fjármálaráðherra og Jón Sigurðsson, viðskipta- og iðnaðarráðherra, fela einkavæðingarnefnd á fundi, að einkavæða hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja. Á sama fundi er bréf tekið fyrir þar sem Glitnir lýsir áhuga sínum á að kaupa HS.
• Milli jóla og nýárs fer Ásgeir Margeirsson aðstoðarforstjóri OR í heimsókn til Guðlaugs Þ. stjórnarformanns OR, á spítala þar sem Gulli liggur og kynnir honum hugmyndir um stofnun Geysi Green Energy.
• 29. desember Greiðsla FL Group, eins af eigendum Glitnis, upp á 30 milljónir berst inn á reikning Sjálfstæðisflokksins. Um svipað leyti eru greiddar 25 millur frá Landsbankanum.
• 1. janúar Lög um styrki lögaðila taka gildi.
• 7. janúar Glitnir og FL Group stofna fyrirtækið Geysir Green Energy ásamt  VGK-hönnun.
• 2. febrúar Reykjanesbær kaupir 2,5% hlut í GGE fyrir 175 milljónir. 
• 30. apríl GGE eignast hlut ríkisins, til viðbótar hlutnum í HS frá Reykjanesbæ. Samtals er GGE með 32% og reyndi síðar meir að eignast meir, bæði um sumarið og svo hefði REI-sameiningin skilað um 48% hlut í HS.

Hann getur svo skoðað færsluna alla hér, ef það skyldi kvikna í honum áhugi að rannsaka.